Η Ε.ΔΗ.Κ , το πρώτο και μεγαλύτερο θύμα της μεταπολιτευτικής λαίλαπας του πελατειακού κράτους , της κομματοκρατίας που οδήγησε προοδευτικά στη σημερινή παρακμή, για άλλη μια φορά αισθάνεται την ανάγκη ν’ αναφερθεί και να προβάλει τις διαχρονικές αξίες και αρχές της, οι οποίες ήδη από την εποχή του Αλέκου Παναγούλη ήταν και είναι διαρκώς ανατρεπτικές, κοινωνικές, πατριωτικές μα πάνω απ’ όλα πανανθρώπινες και γι’ αυτό φιμωμένες από το κατεστημένο.
Εν όψει της κατάρρευσης των πάντων, ( θεσμοί ,Κράτος, κόμματα, κ.λ.π, που υπάρχουν μεν κατ’ όνομα , πλην όμως δεν μπορούν να στηρίξουν την «κοινωνική» συνοχή. Βλ. public issue 17.04.201 ) και πριν απολεστεί πλήρως η ενστικτώδης αλληλεγγύη, ή τα κόμματα ποδηγετήσουν τ’ «αυθόρμητα» λαϊκά κινήματα των «αγανακτισμένων» ( βλ. το βιβλίο του 93χρονου, πρώην διπλωμάτη, Στεφάν Εσέλ: «Αγανακτήστε!» – «Ιndignez-vous!» , αυτό που οι Ισπανοί ονόμασαν «Los Indignados» ) είναι ανάγκη ν’ ακολουθήσουμε την πρόταση του Δ. Σολωμού: «οι αίτιοι της διαφθοράς, να εκλείψουν εντελώς», χωρίς φυσικά λαϊκισμό και βία ( η ιστορία δείχνει πως οι λαϊκιστικές βίαιες ανατροπές απλά έφεραν χειρότερα δικτατορικά καθεστώτα στ’ όνομα της επανάστασης !!) , αλλά με γοργό τρόπο να οδηγηθούμε σε μια «ηθικοπνευματική αναγέννηση» και αυτοθέσμιση με εκπαίδευση, μόρφωση και παιδεία, που αφενός θα ξεριζώσει τις ρίζες του κακού, αφετέρου θα φέρει το επιθυμητό δηλ. την κοινωνική και ατομική ευδαιμονία, που έχει υποχρέωση το κράτος ( των Πολιτών και όχι υπηκόων = υπό +ακούω ) να παρέχει και προστατεύει.
Για το μεσοδιάστημα όμως – και έως της εδραιώσεως ενός νέου αναγεννημένου συστήματος – , λαμβανομένης υπ’ όψιν της «ιδιομορφίας» του χαρακτήρα των ελλήνων, ο «Κοινοτισμός» που είχε προταθεί ήδη από τη δεκαετία του 1920 ίσως είναι επίκαιρος παρά ποτέ , οδηγώντας μας ( ; ) σε μορφές σύγχρονης άμεσης Δημοκρατίας.
Σύμφωνα με έρευνα των καθηγητών τού παν. Ζυρίχης Μπρούνο Φρέϊ & Αλόϊς Στούτσερ. (Economic Journal,Οκτ. 2000): « η άμεση δημοκρατία κάνει τους ανθρώπους πιο ευτυχισμένους….. Η άμεση δημοκρατία πρέπει να προτιμάται όχι μόνο επειδή αναγκάζει τους πολιτικούς να ακολουθούν τις επιθυμίες των πολιτών, αλλά και επειδή οι άνθρωποι ευεργετούνται από την άμεση συμμετοχή στην πολιτική διαδικασία».
Γιατί λοιπόν να μην αγωνιστεί ο καθένας μας για το στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα ελέγχου των νόμων μας και των εντολοδόχους μας; Αυτό προέβλεπαν τα αποσιωπημένα 3 πρώτα ελληνικά Συντάγματα. Τα τελευταία 150 χρόνια στην Ελβετία έχουν διεξαχθεί πάνω από 400 πανεθνικά δημοψηφίσματα. Στην Ελλάδα ; αναλογιστείτε !!
Αυτά όμως γίνονται στην Ελβετία. Γιατί όχι κι΄ εδώ ; Γιατί εδώ δολοφονήσαμε τον άνθρωπο που έγραψε το σύνταγμα της χώρας αυτής, επηρεασμένος από την αρχαία Ελλάδα, την άμεση δημοκρατία και την ιδιομορφία του Έλληνα και αυτός δεν είναι άλλος από τον Ιωάννη Καποδίστρια !!! Ποιος θα επέτρεπε στην εποχή του Καποδίστρια να υπάρχει στα Βαλκάνια μια κοιτίδα άμεσης δημοκρατίας που θα μπορούσε να εξαχθεί και στα υπόλοιπα Βαλκάνια με καθολική ελευθερία και γνήσια δημοκρατία ; Σίγουρα όχι οι μεγάλες δυνάμεις που σήμερα ξανά είναι εδώ με άλλα ονόματα και καμουφλάζ . Θέλουμε την Ευρώπη αλλά όχι να είμαστε παρίες της. Γι’ αυτό όμως χρειάζεται να έχουμε εθνική αξιοπρέπεια , κάτι που έχουμε χάσει λόγω του πελατειακού μιμητικού και μη δημιουργικού κρατιδίου που θέλει να λέγεται Ελλάδα !!! Έχουμε όμως την ευκαιρία να το πετύχουμε τώρα. Μην λιγοψυχήσουμε. Αναγεννητική παιδεία, εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο, αυτοθέσμιση, αυτοδιοίκηση και δημιουργία του οράματος του Καποδίστρια ακόμα και του «δολοφονημένου» Αλέκου Παναγούλη. Μια αυτόφωτη αυτοδύναμη Ελλάδα.
Όσοι δε θεωρούν ότι η Ελλάδα παρά τα προβλήματα έχει προοδεύσει, επειδή έχουμε ψυγεία και πλυντήρια με δόσεις, σπίτια και αυτοκίνητα με δάνεια και « νεοπλουτίστικο ύφος», ας ξαναδούν τα στατιστικά στοιχεία, όπου , πριν από 50 χρόνια, το δημόσιο χρέος ήταν μηδενικό, ενώ πέρυσι ήταν 142% του ΑΕΠ. Το 1961, το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 13,2%, ενώ πέρυσι συρρικνώθηκε κατά 4,5%. Πριν από 50
χρόνια η ανεργία ήταν 5,9%, το 1977 ήταν 1,7% και σήμερα είναι πάνω από 15% και στην «πιάτσα» 20% . Με την ψυχρή λογική των αριθμών, προκύπτει καταφανώς πως η κομματική Ελλάδα σπατάλησε τις ευκαιρίες της, ενέδωσε στις αδυναμίες της, αφέθηκε στην τύχη της.
Πρέπει όμως ταυτόχρονα με την αυτοψυχανάλυσή μας, την παιδεία και την ηθικοπνευματική αναγέννηση , την αυτοθέσμισή μας στην αναζήτηση της Κρατικής μας ευδαιμονίας ( σίγουρα τα υπάρχοντα κόμματα δεν βοηθούν σε αυτή την κατεύθυνση και πρέπει είτε να καταψηφίζονται ) παράλληλα να δημιουργήσουμε δουλειές και θέσεις εργασίας. Στην Ελλάδα όμως ο κρατικός πόλεμος εναντίον της υγιούς επιχειρηματικότητας είναι ασύλληπτος και συμμετέχουν σε αυτόν τα έμμισθα κομματικά στελέχη, τα μέσα ενημέρωσης και πάμπολλοι με την παθητική στάση ανοχής τους. Δυστυχώς όμως θα χρειασθούν πολλά χρόνια για να πετύχουμε την ιδανική ευδαιμονία, ο καθένας ατομικά και όλοι μαζί ως κοινωνία, και αυτό γιατί η μεγάλη σιωπηλή πλειοψηφία , δεν έχει φτάσει ακόμη στο σημείο που θα πει « φτάνει πια » !! ( οι ελπίδες του κινήματος των αγανακτισμένων είναι καλά σημάδια και εφόσον διαρκέσουν γεννώντας κάτι νέο και διαφορετικό και εφόσον δεν είναι στημένα ή ποδηγετημένα κινήματα παγκοσμίως, σαν την βαλβίδα της χύτρας που απλώς ξεθυμαίνει την οργή ).
Γι’ αυτό η Ε.ΔΗ.Κ πρότεινε και προτείνει: παιδεία, αυτοθέσμιση, κοινοτισμό και άμεση Δημοκρατία τώρα. Μια πρόταση για το σύγχρονο Έλληνα. Μια παγκόσμια πρόταση ευδαιμονίας. Θα πονέσουμε και θα κουραστούμε , αλλά θα έχουμε αποτελέσματα. Όχι άλλη φιλοπονία, απαισιοδοξία, ωχ αδελφισμός , υπερφιαλιασμός και λαμογιά. Ως κοινωνία, αν δεν καταφέρουμε να βγούμε γρήγορα απ’ αυτό το αδιέξοδο, μέσα στην απόγνωσή μας και την οργή μας θα παρασυρθούμε στον αυτοκαταστροφικό δρόμο της άνευ ουσίας και αποτελέσματος τυφλής διαμαρτυρίας και βίας. Αποτέλεσμα ; Αρχικά Ροβεσπιερισμός και μετά Ναπολεοντισμός !!! Θέλετε ή αντέχετε για εσάς και τα παιδιά σας μία από τα ίδια ; εμείς πάντως ΟΧΙ.
Πρόσφατα σχόλια