Του Σταύρου Καράμπελα, Προέδρου της Ε.ΔΗ.Κ.
(με αφορμή τα σχόλια του Ε. Τσακαλώτου περί Κέντρου…)
Kάποια μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν μια δομική αδυναμία να αντιληφθούν, όχι το κέντρο, αλλά τις κεντρώες προθέσεις του κόσμου. Π.χ. μια κεντρώα προσέγγιση με την οποία η πλειονότητα είναι σε συμφωνία, δηλ. μια κοινωνία η οποία αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από αυτοαπασχολούμενους και η οποία ευνοεί το μικρό κεφάλαιο, σκοντάφτει στα αριστερά αντανακλασικά· η αριστερά, στον ελεύθερο επαγγελματία που ταΐζει την οικογένειά του από μια μικρή επιχείρηση βλέπει το αρχέτυπο του μισητού μικροαστού.
Η παρακάτω παράγραφος είναι λίγο «σκέφτομαι φωναχτά» οπότε μπορεί να κάνω και λάθος, πάντως το γράφω: ο μικροαστός είναι μισητός (για την αριστερά) επειδή πάντα συμμαχεί με το κεφάλαιο. Εδώ βεβαίως καραδοκεί μια κρυφή παραδοχή: ο μικροαστός δε συμμαχεί με το κεφάλαιο επειδή το θεωρεί φυσικό του σύμμαχο, αλλά επειδή θεωρεί πως μπορεί να του παρέχει την κοινωνική ειρήνη που θεωρεί απαραίτητη για να συνεχίσει «να κοιτάει τη δουλειά του» – επίσης μισητό από την αριστερά. Η κρυφή παραδοχή, εκ μέρους των αριστερών, είναι πως πράγματι το κεφάλαιο παρέχει την κοινωνική ειρήνη στους μικροαστούς, ενώ στην εποχή μας αποδεικνύεται πως το κεφάλαιο τους χρησιμοποιεί ευκαιριακά και πρόσκαιρα ως ένα μαξιλάρι (buffer zone που λέγαμε και στις διεθνείς σχέσεις) από το οποίο απαλλάσσεται όποτε το θεωρήσει σκόπιμο. Εδώ η αριστερά θα μπορούσε να πείσει τους μικρομεσαίους πως μόνο αυτή μπορεί, όχι μόνο να σεβαστεί τη μικρή ιδιοκτησία, αλλά και να την προστατεύσει από τα καρτέλ κι από τις κακές πρακτικές του μεγάλου κεφαλαίου. Ωστόσο, και πάλι, αυτό δεν είναι αριστερή σκέψη, είναι… Άνταμ Σμιθ!
Κι επειδή αρκετά είπαμε για την αριστερά, η δική μου οπτική, είναι πως, εφαρμόζοντας τα αρχαία ελληνικά πρότυπα στο σήμερα, οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι η ραχοκοκκαλιά της Δημοκρατίας: ελεύθεροι πολίτες, σε ελεύθερη εργασία, οι οποίοι έχουν μάθει να αποφασίζουν και να επωμίζονται την ευθύνη της απόφασής τους, συστήνουν μια ελεύθερη πολιτεία. Σε αυτήν όμως την περίπτωση, η κοινωνική ειρήνη δεν είναι εξασφαλισμένη ούτε από το μεγάλο κεφάλαιο (δεξιά) ούτε από το κράτος (αριστερά) αλλά από την ίδια την πολιτεία. Ωστόσο, η αριστερά αυτό το βλέπει ως φιλελεύθερη θέση…
Καιρός να ξεσκουριάσουμε λίγο, γι’ αυτό είμαστε στο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Πρόσφατα σχόλια