«Ο Παναγούλης ζει», ήταν το σύνθημα που ακούστηκε 34 χρόνια πριν, όταν ο Παναγούλης άφηνε τον κόσμο, θύμα ενός τροχαίου ατυχήματος το οποίο είχε ξεσηκώσει πολλές συζητήσεις ως προς την τυχαιότητά του. Να είναι άραγε σύμπτωση πως αυτή ήταν κι η τελευταία χρονιά που τα ποιήματά του τυπώθηκαν; Ποιος ξέρει, το μόνο βέβαιο είναι πως με τον καιρό, τα αντίτυπα του βιβλίου αρχίσανε να λιγοστεύουν μέχρι του σημείου να είναι διαθέσιμα σε ελάχιστα βιβλιοπωλεία. Παράλληλα, το σύνθημα ακουγόταν ολοένα και λιγότερο μέχρι που παρέμεινε αποκλειστικά στα στόματα των ελάχιστων ρομαντικών.

Λένε πως κανείς γίνεται αθάνατος μέσω των έργων του. Κι αυτός ο Ήρωας που αξίζει τόσο πολύ την αθανασία, φαινόταν σαν να τη χάνει κάποια στιγμή Continue reading »

 

Είναι πολύ εύκολο, σε μια τέτοια κατάσταση να καταγγείλουμε την εξουσία η οποία μπροστά στο κλίμα αυξανόμενης ανομίας αντιδρά με το μόνο τρόπο που ήξερε η δεξιά στη χώρα μας: την καταστολή. Δεν μπορούμε όμως να παραβλέψουμε πως, σήμερα, η καταστολή νομιμοποιείται -στα χαρτιά- αφού η ακροδεξιά δια των έργων συμμετέχει πλέον στην κυβέρνηση, αυτή τη φορά εκλεγμένη! Πόσο αθώος είναι ένας λαός ο οποίος 35 χρόνια μετά τη μεταπολίτευση νοσταλγεί με την ψήφο του τις πρακτικές της χούντας;

Έχουμε τους βομβιστές που μας αξίζουν Continue reading »

 

Διαπρεπής Έλληνας πολιτικός από την Πάτρα, διατέλεσε νομάρχης Λέσβου το 1915, Γενικός Διοικητής Λέσβου, Χίου και νήσων αιγαίου Πελάγους το 1916-1920, Υπουργός Εσωτερικών το 1923 και Υπουργός της εθνικής Παιδείας το 1930, στην Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου ως Υπουργός και Αντιπρόεδρος.

Διακρίθηκε για το ανορθωτικό του έργο με την ίδρυση διδακτηρίων Continue reading »

 
Σοφοκλής Βενιζέλος

Σοφοκλής ΒενιζέλοςΟ Σοφοκλής Ε. Βενιζέλος γεννήθηκε στα Χανιά στις 3 Νοεμβρίου 1894 δευτερότοκος γιος του Εθνάρχη Ελευθερίου Βενιζέλου.
Το 1911 έγινε δεκτός στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, απ΄όπου αποφοίτησε με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού του Πυροβολικού. Το 1920 παραιτήθηκε από τον Στρατό, για να εκλεγεί για πρώτη φορά Βουλευτής Χανίων στις μοιραίες εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 1920. Ακολουθεί τον Εθνάρχη στην αυτοεξορία του στην Νίκαια της Γαλλίας μετά την ήττα.
Με την επάνοδο Βενιζέλου το 1922 Continue reading »

 

Γεννήθηκε στην Καρδίτσα το 1883 και απεβίωσε στην Αθήνα το 1953.

Μέλος της τριανδρίας της Επαναστάσεως του 1922 και τελικά αρχηγός αυτής.

Στις 5 Ιανουαρίου 1945 έγινε Πρωθυπουργός και Continue reading »

 

Γεννήθηκε στο Βαθύ της Σάμου το 1860.

Σπούδασε Αρχαιολογία στην Αθήνα και το Μόναχο. Διορίστηκε υφηγητής της Αρχαιολογίας στο ελληνικό Πανεπιστήμιο. Ως αρχαιολόγος, συμμετείχε σε πολλές ανασκαφές. Μεταξύ άλλων, ήταν υπεύθυνος και για τις ανασκαφές στην αρχαία Μεσσήνη το 1895. Το 1899, η μη εκλογή του ως τακτικού καθηγητή τον αναγκάζει να εγκαταλείψει την Αθήνα και να εγκατασταθεί στη γενέτειρά του.

Η Σάμος την περίοδο αυτή βρίσκεται υπό ηγεμονικό καθεστώς, ο ανώτατος άρχοντάς της διοριζόταν από τον σουλτάνο, Continue reading »

 
Γεώργιος Καφαντάρης

Γεώργιος ΚαφαντάρηςΟ Γεώργιος Καφαντάρης γεννήθηκε το 1873 στη Φραγκίστα Ευρυτανίας.     Γεώργιος Καφαντάρης

Σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Άσκησε δικηγορία στο Καρπενήσι και στο Μεσολόγγι.
Εξελέγη Βουλευτής για πρώτη φορά το 1905, ενώ από την πρώτη στιγμή υπήρξε στενός συνεργάτης του Εθνάρχη Ελευθερίου Βενιζέλου.

Στην πρώτη κυβέρνηση Βενιζέλου το 1910 τοποθετήθηκε Υπουργός των Εσωτερικών.

Το 1919 διατέλεσε Continue reading »

 
Αλέξανδρος Παπαναστασίου

Αλέξανδρος ΠαπαναστασίουΓεννήθηκε στις 8 Ιουλίου 1876 στο Λεβίδι Αρκαδίας.

Σπούδασε Νομική και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στη Νομική και τη Φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια Χαϊδελβέργης, Βερολίνου, Λονδίνου και Παρισίων.

Την εποχή των σπουδών του στην Γερμανία κυριαρχούν οι σοσιαλιστικές ιδέες, από τις οποίες επηρεάζεται.

Το 1907 ιδρύει την «Κοινωνιολογική Εταιρία» Continue reading »

 

Ο μεγαλύτερος Έλληνας πολιτικός της πρώτης τριακονταετίας του αιώνα μας.

Γεννήθηκε στις Μουρνιές Κρήτης το 1864 και απεβίωσε το 1936 στο Παρίσι.

Η επανάσταση του Θερίσσου τον καθιερώνει ως ηγέτη της Κρήτης και με αυτόν τον τίτλο κλήθηκε το 1909 από την επανάσταση του Γουδί να την κατευθήνει.

Η πρώτη εθνική εξόρμηση το 1912, που επιστέγασε ο νικηφόρος Ελληνοβουλγαρικός πόλεμος του 1913, βρήκε την αποκρυστάλλωσή της στη συνθήκη του Βουκουρεστίου, με την οποία η Ελλάδα υπερδιπλασιαζόταν σε έκταση και πληθυσμό.

Η ιστορικότερη όμως συνθήκη που υπέγραψε Continue reading »

 

Αριθμητικά τα 6 χρόνια χωρίς το Γιάννη Ζίγδη είναι λίγα.

Πολιτικά είναι υπερβολικά πολλά.

Από τότε που έφυγε ο κεντρώος ηγέτης, η πολιτική ζωή της χώρας βρίσκεται χωρίς το απόλυτο σύμβολο αδιάπλοκου ήθους και εντιμότητας, ενώ πριν ακόμη αποβιώσει, η πολιτική ηγεσία είχε αρχίσει να υλοποιεί τις ιδέες που είχε εκείνος εκφράσει πρώτος τρεις και τέσσερις δεκαετίες νωρίτερα.
Continue reading »

© 2012 Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου Suffusion theme by Sayontan Sinha