Ο Λαός. Η Πατρίδα. Η Ευθύνη. Ακόμα και η επίκληση του Θεού χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογηθεί η συγκρότηση της κυβέρνησης Σαμαρά.

Μια πρόχειρη, όσο και προσωρινή συγκόλληση ετερόκλητων υποκρισιών, που με αρκετή καθυστέρηση και περισσότερο παρασκήνιο, προσπαθεί να εμφανίζεται ως Κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης.

Όμως, θα ήταν καλύτερα να αποκληθεί Κυβέρνηση Εθνικής Ανευθυνότητας. Και τούτο, γιατί:
α) επικαλούνται τον Λαό, εκείνοι ακριβώς που τον οδήγησαν στην εξαθλίωση,
β) αναφέρονται στην Πατρίδα, εκείνοι ακριβώς που την ξεπούλησαν με την ελεεινή τους πολιτική που έφερε τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις και τέλος,
γ) κόπτονται για την υπευθυνότητά τους, εκείνοι ακριβώς που με τις κυβερνήσεις τους, οδήγησαν τον Λαό και την Χώρα στην σημερινή τραγική κατάσταση.
Εκτός αυτού, τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η σύμμαχός του Νέα Δημοκρατία, ισχυρίζονται ότι θα μας σώσουν, ενώ αυτοί και οι πολιτικές τους, μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού, μας βούλιαξαν στην πολιτική καταισχύνη με το να γίνουμε ο περίγελος της Ευρώπης και προκάλεσαν στους συμπολίτες μας, τόσες κοινωνικές αδικίες.
Αδιόρθωτες και αμετανόητες οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, εκβίασαν τον Λαό, τον τρομοκράτησαν και τον υποχρέωσαν να τους ψηφίσει, υφαρπάζοντας την ψήφο του.
Και έτσι, με την περίεργη σύμπραξη της ΔΗΜΑΡ του κ. Κουβέλη, συγκρότησαν με το στανιό, μια ετερόκλητη συγκυβέρνηση με την στήριξη αυτού του κυρίου, που κατά τα άλλα, τον Μάιο δεν θα έδινε ΄΄αριστερό άλλοθι΄΄, αλλά, και θα βοηθούσε στην δημιουργία «κυβέρνησης με αριστερό πρόσημο»…
Όμως, πριν αλέκτορα φωνήσαι, ο κ. Κουβέλης προσχώρησε τον Ιούνιο, στην συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με φύλλον συκής, την δήθεν αναδιαπραγμάτευση όρων του Μνημονίου…

Αναρωτιέται κανείς: γιατί η ΔΗΜΑΡ δεν έπραξε ήδη μετά τις εκλογές της 6ης  Μαΐου, εκείνο που δεν δίστασε να πράξει μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου;
Εάν η συγκυβέρνηση του Μνημονίου, είχε συγκροτηθεί από τον Μάιο, θα είχαμε τουλάχιστον, αποφύγει τα τεράστια έξοδα για την διενέργεια των επαναληπτικών εκλογών.

Είναι φανερό ότι, δυστυχώς για τον ίδιο, ο κ. Κουβέλης βαδίζει στον δρόμο του κ. Καρατζαφέρη, που οδήγησε και τον εαυτό του και το κόμμα του, στην διάλυση και στην πολιτική ανυπαρξία.

Και είναι απολύτως βέβαιο, ότι οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος, δεν θα διστάσουν να απορρίψουν το συγκυβερνητικό τους αριστερό άλλοθι, σαν στυμμένη λεμονόκουπα, μόλις τους φέρει την πραγματική αντίρρηση στην απαρέγκλιτη εφαρμογή του Μνημονίου.

Άλλωστε, είναι γνωστή η τακτική και η πρακτική, και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ επί 30 χρόνια.

Οι όποιες επιτυχίες οφείλονται αποκλειστικά, στην μεγάλη διάνοια των Αρχηγών τους, ενώ τις μεγάλες αποτυχίες, τις φορτώνουν πάντοτε, στους άλλους…

Και γι΄ αυτό, ευκαιρίας δοθείσης, στον κ. Κουβέλη θα επιρρίψουν τις προβλεπόμενες αποτυχίες αυτής της συγκυβέρνησης.

Δυστυχώς και μόνο από την ανάγνωση της επιτευχθείσας «σύγκλισης», διαπιστώνει ακόμα και ο πιο καλοπροαίρετος, ότι τα γραφόμενα εκεί, αποτελούν απαρίθμηση ασύνδετων τίτλων πάνω σε άδειες από σοβαρό περιεχόμενο, σελίδες, που εμφανίζουν τους ασαφείς στόχους, τις επιδιώξεις και τις προθέσεις, ως ΄΄προγραμματική σύγκλιση΄΄  3 κομμάτων…
Δεν θα μας απασχολήσουν τα πρόσωπα που απαρτίζουν την κυβέρνηση του κ. Σαμαρά.
Βάφτισαν τους περισσότερους υπουργούς, ως μη κομματικά πρόσωπα και ως τεχνοκράτες, λές και οι κυβερνήσεις χρειάζονται περισσότερο τεχνοκράτες και όχι γνήσιους πολιτικούς με στοιχειώδη λογική, πολιτική βούληση και έννοια για τον δυναστευόμενο Λαό μας.

Μα ακόμα και ο κ. Σημίτης, τεχνοκράτης ήταν, καθηγητής οικονομικών και όλοι γνωρίζουν πού κατάντησε η Ελλάδα, επί της πρωθυπουργίας του. Και μόνο να αναφέρουμε το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, φτάνει…

Οι τεχνοκράτες λοιπόν, δεν αποτελούν εγγύηση για την ευημερία του Λαού μας, γιατί στερούνται πολιτικού αισθητηρίου και βρίσκονται πολύ μακριά από την καθημερινή πραγματικότητα που βιώνουμε ως πολίτες.
Τραπεζίτη είχαμε και πριν, τον κ. Παπαδήμο, τραπεζίτη είχαμε και πρόσφατα, τον κ. Ράπανο της Εθνικής Τράπεζας.

Αλλά και ο σημερινός υπουργός οικονομικών κ. Στουρνάρας θα μεριμνήσει τώρα, για τον πενόμενο έλληνα πολίτη και όχι για τα συμφέροντα των τραπεζών που υπηρετήθηκαν επί δεκαετίες;

Μακάρι να συνέβαινε αυτό, αλλά μάλλον, είναι προφανές ότι θα φροντίσει για την εφαρμογή του Μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων.
Και, οι λόγοι για τους οποίους έμπασαν άρον άρον, στην συγκυβέρνηση του κ. Σαμαρά, στελέχη δευτέρας και τρίτης επιλογής, είναι εξίσου προφανείς και κραυγαλέοι, γιατί αποβλέπουν σε πολιτικάντικες κουτοπονηριές, όπως:
-να χρεώσουν τις συγκυβερνητικές αποτυχίες στα στελέχη αυτά και όχι στους 3 αρχηγούς, παράλληλα δε
-να εγγράψουν τις όποιες επιτυχίες στους κ. κ. Σαμαρά, Βενιζέλο και Κουβέλη που είχαν την έμπνευση να τους διορίσουν ως υπουργούς.
Η τρόικα της συγκυβέρνησης θεωρεί ότι έτσι, εξασφαλίζεται από την τριβή και την παρεπόμενη φθορά.
Απατώνται πλάνην οικτράν.

Η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου-ΕΔΗΚ και όλοι οι αντιμνημονιακοί πολίτες μαζί με την Αξιωματική Αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ και άλλες πολιτικές δυνάμεις, έχουν και την γνώση και την πείρα και την πολιτική ισχύ και την κοινωνική νομιμοποίηση, για να μην επιτρέψουν την παραπλάνηση του Ελληνικού Λαού, την φαλκίδευση των απαράγραπτων δικαιωμάτων του και την περαιτέρω εξαθλίωση και εξαχρείωση της Ελλάδας.-