«Μην αφήνετε τον εαυτό σας να παρασύρεται από δόγματα»
Αλέκος Παναγούλης
Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο και κείμενο
Η φετινή Πρωτομαγιά είναι ίδια μέρα με την Ανάσταση. Για τους χριστιανούς κάθε Ανάσταση συμβολίζει την Ελπίδα, και για την Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου κάθε Πρωτομαγιά συμβολίζει την Ελπίδα.
Με την Ελπίδα ως κοινό παρονομαστή, φέτος ελπίζουμε για μια Ελευθερία, διαφορετική από όλες τις υπόλοιπες. Ο αγώνας κατά του «αόρατου» εχθρού, ο οποίος έχει στερήσει τη ζωή σε 10.381 συμπολίτες μας, με βασικούς αγωνιστές το ιατρικό προσωπικό της χώρας μας, και την πλειοψηφία των πολιτών που με κοινωνική συνείδηση υπομένει τους περιορισμούς, αλόγιστους ενίοτε.
Αυτήν την Πρωτομαγιά μαχόμαστε όλοι μαζί, για ένα καλύτερο αύριο για τους συνανθρώπους μας, ώστε να μπορέσουμε σύντομα να αγκαλιαστούμε με τους αγαπημένους μας.
Η φετινή Πρωτομαγιά μας βρίσκει στην δυσάρεστη θέση να παρακολουθούμε τους αναθεωρητισμούς της «αόρατης» χείρας της αγοράς να απειλεί εργατικά και δημοκρατικά κεκτημένα του 19ου αιώνα.
Ας μην αφήνουμε τον εαυτό μας να παρασύρεται από τα δόγματα, όπως θα έλεγε και ο Αλέκος Παναγούλης και ας παλέψουμε, για να μικρύνει ο κύκλος του απρόσωπου θανάτου εντός των ΜΕΘ των νοσοκομείων και εντός της οικονομικής ανέχειας.
Ας παλέψουμε γιατί όπως συνήθιζε να λεει ο Αλέκος «η Ελευθερία περισσότερο από δικαίωμα είναι καθήκον».
Το μνημόσυνο της Οικογένειας και των Συναγωνιστών του θα πραγματοποιηθεί στις 9 Μαΐου στις 12 το μεσημέρι στο μνήμα του στο Α’ νεκροταφείο.
 

2021

 

Ο κ. Κυρανάκης, που τον κράζουν όλοι τελευταία, έχει στην πραγματικότητα δίκιο. Ο κόσμος όντως δεν ψάχνει σε κατάλληλες ιστοσελίδες για δουλειά.

Θα κάνουμε λοιπόν την αρχή για να βοηθήσουμε όσους νέους Έλληνες έχουν πρόβλημα στην εύρεση εργασίας με τα παρακάτω δύο λινκ:
1)Ιστοσελίδα για εύρεση εργασίας για νέους κάτω των 30:
2) Και για νέους που είναι ακόμα φοιτητές αλλά σκέφτονται την επαγγελματική τους αποκατάσταση:
nd
 

alekos

 

Πρωτομαγιά 2020

Σπίθα φεγγίζει μέσ᾿ στὸ σκοτάδι.
Νέοι ἀγῶνες σὲ προσκαλοῦν.

Σήμερα είναι η Πρωτομαγιά του 2020. Μία Πρωτομαγιά φορτισμένη όπως εκείνη πριν 44 χρόνια. Όπως εκείνη που το Fiat Mirafiori, η «Άνοιξη» βγήκε εκτός πορείας. Σήμερα συμπληρώνονται 44 χρόνια χωρίς τον Αλέκο Παναγούλη.

95016103_10159962493744517_2310516938654089216_n

Η φετινή Πρωτομαγιά έχει γκρίζο χρώμα, έχει την πικρή γεύση της κοινωνικής απομόνωσης και της ανατροπής των παραδοχών της ελληνικής κανονικότητας. Όμως επειδή η «Σπίθα φεγγίζει μέσ” στο σκοτάδι», αυτή η Πρωτομαγιά δεν έχει μόνον ένα «μοναδικό και εν πολλοίς μοναχικό» Ήρωα, αλλά πολλές χιλιάδες αφανείς, που κράτησαν ψηλά την έννοια του καθήκοντος απέναντι στο σύνολο και τους θεσμούς.

Ναι, πολλά γύρω μας δοκιμάζονται. Η οικονομία, η ατομική μας ευθύνη, οι αυτονότητες ελευθερίες για τις οποίες κάποιοι αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση.

Αλλά εδώ βρίσκονται μπροστά μας οι «Νέοι αγώνες σε προσκαλούν», να μείνουμε ενωμένοι και αλληλέγγυοι. Να μην αφήσουμε τον διπλανό μας, τους ανήμπορους γέροντές μας, όσους έχουν ανάγκη να νιώσουν έστω και μια στιγμή αβοήθητοι.

«Ὑπόσχεση εἶναι μοναχὰ γι᾿ Ἀγώνα ὑπόσχεση»

Εμείς στην Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου και την ΕΔΗΝ, οι συναγωνιστές και συνεχιστές του έργου του Αλέκου Παναγούλη, δίνουμε μία και μόνο Υπόσχεση:

Θα συνεχίσουμε να δίνουμε τον καλό Αγώνα του Ενεργού Πολίτη για το Κράτος και την Κοινωνία της Αλληλεγγύης.

Και ας μην είναι κανένας από εμάς ή από τους απλούς ήρωες της καθημερινότητας ισοϋψής με έναν Παναγούλη.

Η «ομάδα» είναι αυτή που δίνει «ύψος» στους απλούς, μικρούς, καθημερινούς.

—- Αποκλεισμένοι από το Α” Κοιμητήριο αντί για το καθιερωμένο ραντεβού, ας αφήσουμε όσοι μπορούμε ένα τριαντάφυλλο στον Ανδριάντα του Αλέκου, απέναντι από το Ρεξ στην Ελ. Βενιζέλου (Πανεπιστημίου) —-

Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου – Ελληνική Δημοκρατική Νεολαία

 

Δύο αφίσες από το σχετικά μακρινό παρελθόν, έρχονται σήμερα για να χαρακτηρίσουν μία εποχή, αλλά και να οροθετήσουν ένα πραγματικά σύγχρονο κόμμα.

Πρόκειται για αφίσες που είχε φιλοτεχνήσει ο Δημήτρης Ταλαγάνης, για τον προεκλογικό αγώνα της ΕΔΗΚ του 1977 και οι οποίες σίγουρα ήταν αρκετά  χρόνια μπροστά από την εποχή τους.edik_1

Ποιος περίμενε ότι σε εκείνα τα πρώτα χρόνια της επανόδου του κοινοβουλευτισμού, η ΕΔΗΚ θα απαντούσε στην αγριότητα των συνθημάτων και στην σκληρότητα των αντιπαραθέσεων με έναν… Ταλαγάνη!

Εάν δει κάποιος τις κομματικές αφίσες της εποχής και βάλει δίπλα αυτές τις ΕΔΗΚ, θα αντιληφθεί την διαφορά ποιότητας και νοοτροπίας που είχε η αυθεντική κεντρώα παράταξη, με τα άλλα κόμματα.

Μία νοοτροπία η οποία έμελλε να ακολουθεί την ΕΔΗΚ μέχρι στις μέρες μας που βρίσκεται εκτός του κοινοβουλίου και μία ποιότητα στην οποία αντικατοπτρίζεται ο πολιτικός πολιτισμός της.

Πολλοί προσπάθησαν και προσπαθούν να προσεταιριστούν των Κεντρώο χώρο, αλλά απέτυχαν  και αποτυγχάνουν παταγωδώς, για… πολιτισμικούς  λόγους!Κάθε αναφορά σε κόμματα και σε φερέλπιδες ηγέτες, είναι περιττή. Έχουμε μάτια και βλέπουμε την κατάντια που έχουν οι διάφορες απόπειρες αυτοχαρακτηρισμών για «κεντρώες», «κεντροδεξιές» ή «κεντροαριστερές» τάσεις.

Το γεγονός και μόνον ότι το Κέντρο, μετά από μια 30ετία που εθεωρείτο «περιττό», τώρα θεωρείται απαραίτητο και μάλιστα αρκετά… προκλητικό, δείχνει την αναγκαιότητα της δημιουργίας ενός κεντρώου τρίτου πόλου. Και επ΄αυτού, ήδη έχουν αρχίσει σχετικές διεργασίες.

Όμως, πώς είναι δυνατόν να δημιουργηθεί κεντρώος χώρος εν απουσία του… Κέντρου; Θα είναι κάπως… ανάλατη η «σούπα»!

Επειδή, ακόμη και η αναίδεια και η αμετροέπεια  έχουν τα όριά τους, δεν αποκλείεται εντός του Σεπτεμβρίου να αρχίσουν βολιδοσκοπήσεις προς την ΕΔΗΚ, για να συμμετάσχει σε κάποιο σχήμα σαν «φτωχός συγγενής». Κι αυτό οπωσδήποτε,  δεν θα γίνει με πολιτικά, αλλά με μικροκομματικά κριτήρια!

Ας μην περιμένει η ΕΔΗΚ πρόταση συνεργασίας σαν εκείνη του Ανδρέα Παπανδρέου, που εκτός των άλλων «έκλεψε» και το πορτοκαλί της χρώμα, για το“newlook” στο ΠΑΣΟΚ. Τότε η φαντασία ακολουθούσε και δεν προηγείτο της πολιτικής…

Η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου, παρά την πολιτική «κακοκαιρία» συνεχίζει να επιπλέει και αυτό «σπάει νεύρα»! Εδώ άλλοι χάνονται και… ανασκευάζονται και η ΕΔΗΚ να επιμένει; Πράγματι, η ύπαρξή της κάποιους ενοχλεί και αρκετοί θα ήθελαν, αυτό το “brandname” τής ελληνικής πολιτικής σκηνής  να χάσει την ισχύ του.

edik_2

Θα πει κάποιος «μα,  ποια είναι η ισχύς της ΕΔΗΚ σήμερα;». Μπορεί να μην είναι η… αγάπη του λαού, αλλά ο κρυφός του πόθος, διότι είναι ο μοναδικός κομματικός χώρος που η κάθε γνώμη και η κάθε άποψη γίνονται σεβαστές, συζητούνται, μελετώνται και αποφασίζονται. Το κυριότερο; Όσοι τις εκφράζουν δεν είναι «αντιρρησίες», ούτε «ανατρεπτικοί», ούτε και… ύποπτοι. Απλά συναγωνιστές και σκεπτόμενοι άνθρωποι!

Κόμματα σαν την ΕΔΗΚ, βρίσκονται πάντα μπροστά από την εποχή τους. Εάν τότε ο Δημήτρης Ταλαγάνης έδειχνε με τις αφίσες του το πολιτισμικό υψηλό της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου, και τώρα το ίδιο συμβαίνει, με «αφίσες» που παρουσιάζουν τον πατριωτισμό, τη σεμνότητα, τη σοβαρότητα, την υπευθυνότητα και την βαθειά δημοκρατική συνείδηση της ηγεσίας της ΕΔΗΚ.

«Αφίσες» που αναδεικνύουν τον χώρο της ΕΔΗΚ ως την κορυφαία έκφραση δημοκρατικότητας του σημερινού ελληνικού γίγνεσθαι.

Το “brandname” της ΕΔΗΚ, είναι πολύ βαρύ και τώρα με τις προσπάθειες να δημιουργηθεί κεντρώος πόλος αρκετοί το… λιγουρεύονται. Ας μην παραμελείται αυτό κι ας έχουμε υπ΄όψιν ότι αν και πέρασαν 40 χρόνια, ο Αλέκος είναι ΕΔΩ και μας «βλέπει»…

Παντελής Ξανθίδης.

Πρώην μέλος ηγεσίας της ΕΣΔΗΝ

xanthidis@gmail.com

www.typospeiraiws.gr

 

kaedikakadimia


 

 

Η “κοινωνία αξιών”, η “Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου” και η Ακαδημία Πολιτικής “Αλέξανδρος Παπαναστασίου” συνεχίζουν τον κύκλο των κοινών εκδηλώσεων τους φέρνοντας στο προσκήνιο μια συζήτηση που όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα δεν τόλμησαν να διεξάγουν στο κοινοβούλιο.

evro

Αναζητούμε τους μύθους και τις αλήθειες που βρίσκονται πίσω από τις θέσεις των υπερασπιστών του Ευρώ και της Δραχμής, σε ένα ανοικτό διάλογο με κεντρικούς καλεσμένους τον Αλέκο Αλαβάνο και τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο.

Μιλάμε ξεκάθαρα, με λογικά επιχειρήματα, και προτείνουμε λύσεις, χωρίς τις πολιτικές δεσμεύσειςκαι τα στερεότυπα που καθηλώνουν τον κοινοβουλευτικό διάλογο, για ένα από τα σημαντικότερα θέματα για την Πατρίδα μας  και την Ευρώπη.

Η εκδήλωση θα γίνει αύριο Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, Ακαδημίας 50(αίθουσα Κων/νος Καβάφης) ώρα 18.30- 20.30.

Στην εκδήλωση έχουν κληθεί όλοι οι εκπρόσωποι των εξωκοινοβουλευτικών θεσμικών κομμάτων, οι οποίοι θα συμμετάσχουν με δυνατότητα παρεμβάσεων και ολιγόλεπτη  παρουσίαση των θέσεων τους.

  Ο Πρόεδρος της ΕΔΗΚ                      Ο Πρόεδρος της “κοινωνίας αξιών”

Σταύρος Καράμπελας                                                 Στέλιος Φενέκος

 

 

 

Δελτίο Τύπου

40 χρόνια μετά ο Αλέκος ξανασταυρώνεται  και ο Δήμος δεν ανασταίνεται…

Αθήνα, 1 Μαΐου 2016

 

“Μην αφήνετε τον εαυτό σας να παρασύρεται από τα δόγματα, τις στολές, τις δοξασίες, μην αφήνετε τον εαυτό σας να εξαπατάται από αυτόν που σας κυβερνά, από αυτόν που σας υπόσχεται, από αυτόν που σας φοβίζει, από αυτόν που θέλει να αντικαταστήσει έναν αφέντη μ’ έναν καινούργιο αφέντη, μην είστε κοπάδι, για το Θεό, μην καλύπτεστε πίσω από τα φταιξίματα των άλλων, να αγωνίζεστε, να σκέφτεστε με το μυαλό σας, να θυμάστε ότι ο καθένας είναι κάποιος, ένα πολύτιμο, υπεύθυνο άτομο, δημιουργός του εαυτού του, να το υπερασπίζεστε το εγώ σας, πυρήνα κάθε ελευθερίας, η ελευθερία είναι καθήκον, περισσότερο από δικαίωμα είναι καθήκον.
πΝΣε τί ωφελεί να αγωνίζεσαι για την ελευθερία αν όταν υπάρχει λίγη ελευθερία δεν τη χρησιμοποιήσεις για να κάνεις πολιτική;
Η επανάσταση δεν υπαγορεύεται. Υπάρχει μία και μόνο δυνατή επανάσταση κι είναι εκείνη που κάνουμε μόνοι μας, εκείνη που ωριμάζει στο κάθε άτομο, που αναπτύσσεται μέσα του αργά, με υπομονή, με ανυποταξία! Η επανάσταση είναι υπομονή, είναι ανυποταξία, δεν είναι βιασύνη, δεν είναι χάος, δεν είναι αυτό που σας διηγούνται οι δημαγωγοί με τη μαγική ράβδο. Μη δίνετε προσοχή σε όποιον σας υπόσχεται θαύματα, μη δίνετε προσοχή σε όποιον αναλαμβάνει να αλλάζει τα πράγματα ώσπου να πεις τρία σαν μάγος. Οι μάγοι δεν υπάρχουν. Τα θαύματα δεν υπάρχουν. Οι αρχηγοί σας κοροϊδεύουν, ηλίθιοι, που είστε συνηθισμένοι να σας σέρνουν όλοι από τη μύτη, να υποκύπτετε. Αυτή η επίφαση της δημοκρατίας μπορεί να σβήσει με ένα φύσημα αν ακολουθήσετε τις φλυαρίες των ψευτοεπαναστατών! Ας την κρατήσουμε σφιχτά τη λίγη αυτή ελευθερία που μας χαρίστηκε με το αίμα της Κύπρου. Χαρισμένη, ναι, και η χαρισμένη ελευθερία δίνει πάντοτε πικρούς καρπούς.»

Αλέκος Παναγούλης

Σαράντα χρόνια μετά, αλλά και κατά τη διάρκειά τους, αυτός που σταυρώθηκε για τη Δημοκρατία, σταυρώνεται από τον Δήμο. Ο Αλέκος ξανασταυρώνεται και ο Δήμος δεν ανασταίνεται…

(Γραφείο Τύπου Ε.ΔΗ.Κ.)

 
ΠρDSCF0043ωτομαγιά και η θλίψη κυριεύει τη σκέψη.

Θλίψη για τη λησμονιά; Όχι αυτή έχει νικηθεί, το ποτίζουμε το λουλούδι εδώ και 39 χρόνια…

Θλίψη για το πόσοι το ποτίζουμε; Μπα, εκείνος ήταν ένας και δεν σκέφτηκε τίποτε απέναντι στο Καθήκον της Ελευθερίας, απέναντι στον Αγώνα για Δημοκρατία…

Τότε;

Θλίψη για την ανάθεση ευθύνης στους Αλέκους αυτής της Γης…

Aύριο στις 12 στο Α” Νεκτροταφείο η Οικογένεια, οι Συναγωνιστές, η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου και η Ελληνική Δημοκρατική Νεολαία σας περιμένουν στο ραντεβού με την Μνήμη.
 

ΑΛΕΚΟΣ1a

Δεν άκουσες. Κι έγινες έκρηξη και λάμψη και ήλιος και Αύγουστος.

Είσαι νέο παιδί. Φαντάρος. Κανονικά θες να τελειώσει το στρατιωτικό γρήγορα και ήσυχα. Να δεις μετά τι θα κάνεις με  την πάρτη σου. Είναι και δικτατορία, δεν θες μπλεξίματα. Δεν θα πεθάνεις κιόλας επειδή σου στερούν την ελευθερία.

Είσαι όμως άνθρωπος. Δεν είσαι χοίρος. Δεν είσαι σε εκτροφείο. Υπηρετείς τη θητεία σου, όχι την πατρίδα σου. Γιατί η πατρίδα σου, χωρίς ελευθερία, δεν είναι πατρίδα για ανθρώπους. Είναι χούντα. Θα ‘θελες δημοκρατία. Μα η δημοκρατία απαιτεί δήμο. Πού είναι αυτός; Είσαι μόνος. Θα επαναστατήσεις μόνος; Είσαι φαντάρος. Θα λιποτακτήσεις; Επί χούντας; Ξέρεις τι ρισκάρεις για την ελευθερία σου; Πώς, δεν το κάνεις για τη δική σου ελευθερία; Τι θες να κάνεις, είπες; Να σκοτώσεις; Τον δικτάτορα; Αλέκο, τι λες; Για ποιο λόγο Αλέκο; Για δημοκρατία; Για ελευθερία; Δεν τους νοιάζει Αλέκο. Είναι φτιαγμένοι για την πάρτη τους. Θα ελευθερωθούν και θα ψηφίζουν όποιον τους τάζει, θα διαφθείρουν και θα διαφθείρονται. Θα την κάνουν σαν τα μούτρα τους τη δημοκρατία Αλέκο. Θα ψηφίζουν μιζαδόρους, όσο θα βολεύονται και οι ίδιοι. Και όταν οι μιζαδόροι δεν θα μπορούν πια τίποτα να τους δώσουν, αυτοί θα ψάχνουν τον Παπαδόπουλο. Όταν θα είσαι πια νεκρός και δεν θα απειλείς την πιάτσα, θα έρθουν στην κηδεία σου Αλέκο, τιμώντας σε που σήκωσες το σταυρό και κάμποσα χρόνια μετά θα ψηφίζουν τον αγκυλωτό. Γι’ αυτούς θα πας να σταυρωθείς Αλέκο; Χριστέ μου μίλα του. Δείξε του τα καρφιά. Πες του, κανείς δεν σώζεται αν δεν θέλει να σωθεί. Αλέκο, τι τη θες τη βόμβα; Είναι κουφοί, δεν θα ακούσουν τον κρότο. Είναι τυφλοί, δεν θα δουν τη λάμψη. Δεν βλέπουν, δεν ακούν Αλέκο. Θα προτιμούσαν χίλιες φορές το χοιροτροφείο. Εκεί έχει μάσα Αλέκο. Ακούς; Αλέκο;

Δεν άκουσες. Κι έγινες έκρηξη και λάμψη και ήλιος και Αύγουστος. Μόνος. Αλλά… έκρηξη και λάμψη και ήλιος και Αύγουστος…  Εσύ, μόνος. Παλληκάρι μας.

© 2012 Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου Suffusion theme by Sayontan Sinha