Αθήνα, 15.9.2015

Μόνο ανέκδοτο με τον Τοτό θα μπορούσε να είναι ο χρόνιος καιροσκοπισμός του Λεβέντη να αυτοαποκαλείται κεντρώος.

Η καπηλεία του ονόματος της Ένωσης Κέντρου, που μετονομάστηκε σε Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου μετά την Μεταπολίτευση, δείχνει το ήθος του ατόμου.

Είναι δικαίωμα του καθενός να θέλει να ευτελίσει την ψήφο του αναδεικνύοντας στη Βουλή επικίνδυνους ανθρώπους όπως οι χρυσαυγίτες και τώρα να θέλει να γελοιοποιήσει τις Εκλογές στέλνοντας στη Βουλή, τον Βασίλη Λεβέντη και ποιος ξέρει τι λεβέντες μαζί του.

Για να μην έχουν όμως αυταπάτες περί κέντρου αυτοί που θα τον ψηφίσουν, αλλά εν γνώσει τους να στηρίξουν την γελοιότητα, να έχουν οι πολίτες ορισμένα πράγματα ξεκάθαρα στο μυαλό τους.

Ο Βασίλης Λεβέντης ΟΥΔΕΠΟΤΕ υπήρξε μέλος κεντρώου κόμματος ή νεολαίας ακόμα και όταν η Ένωση Κέντρου εκπροσωπούσε είτε το μισό είτε το ένα τέταρτο του Ελληνικού λαού (Ένωση Κέντρου – Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου).

Αντίθετα, ήταν για μια δεκαετία μέλος του ΠΑΣΟΚ και αργότερα υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας με αρχηγό τον Μητσοτάκη!

Αφού έφτιαξε από το 1984 τους Ελεύθερους και αργότερα τους Οικολόγους Ειρηνιστές Πράσινους, συνεργαζόμενος με τον ετεροθαλή αδερφό του Ανδρέα Παπανδρέου έφτιαξε την Ένωση Κεντρώων και Οικολόγων για να ανακαλύψει το κέντρο την δεκαετία του 1990! Να ξεχάσει την οικολογία που δεν πούλαγε και να ντυθεί κεντρώος που ήταν διαχρονική αξία.

Κερασάκι στην τούρτα ήταν η πώληση του παράνομου τηλεοπτικού σταθμού του στον τίμιο Γιώργο Κουρή! Ναι, τον Κουρή της Αυριανής και του Άλτερ που άφησε στο δρόμο 500 εργαζομένους, αλλά έδωσε εκατομμύρια στο Λεβέντη.

Ασφαλώς και κάποιος μπορεί να ψηφίζει Λεβέντη, όχι όμως γιατί είναι κεντρώος ή πολέμιος της διαπλοκής. Λίγη ντροπή!

(Γραφείο Τύπου της Ε.ΔΗ.Κ.)

 

Το Κέντρο απέχει από τις Εκλογές

η Ελλάδα στη χώρα του παραμυθιού

 

Αθήνα, 10.9.2015

 

Αυτό που συνιδρύσαμε τον Μάρτιο του 2012 (ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ) δεν υπάρχει, άρα δεν το κατοικούμε πια. Προσπαθεί να προσγειωθεί στον πολιτικό ρεαλισμό, χωρίς ιδεολογική πυξίδα και έτσι μετατρέπεται σε μηχανή εξουσίας. Ένα περιαρχηγικό διευθυντήριο, ανθρώπων του παρασκηνίου και ανεπάγγελτων νέων συμβούλων, το οποίο αφού δεν προσεγγίζει πλέον την πολιτική ιδεολογικά, οδηγείται σε λογικές νομής και συντήρησης. Μια παρέα οι περισσότεροι των οποίων ενδύθηκαν υπουργικές τηβέννους και τώρα θαρραλέα μέσω της λίστας διαβαίνουν και το κατώφλι της Βουλής,.

 

Έγκαιρα επισημάναμε τα δημοκρατικά ελλείμματα και την αρχηγοκεντρική συμπεριφορά του Αλέξη Τσίπρα και των οικείων του, γι’ αυτό και εναντιωθήκαμε στην ενοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, θέλοντας να υπάρχει περισσότερος έλεγχος, και δυστυχώς δικαιωθήκαμε.

 

Στηρίξαμε τον ΣΥΡΙΖΑ και στις Εκλογές του Ιανουαρίου για να διαπραγματευτεί, χωρίς να διακινδυνεύσει την παρουσία της Ελλάδας στην Ε.Ε. και το Ευρώ και να εφαρμόσει το πρόγραμμά του στο πλαίσιο της τετραετίας. Όμως και η παρουσία κινδύνευσε, και το Δημοψήφισμα ήταν δημοκρατικά διάτρητο (λίγος χρόνος προ της ψήφου, ενιαίο ψηφοδέλτιο, καθοδήγηση προς το ΟΧΙ) και τώρα ο Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποιεί τις εκλογές για ξεκαθάρισμα εσωκομματικών λογαριασμών και εκλογή προσωπολατρικής κοινοβουλευτικής ομάδας.

 

Από τον Μάρτιο του 2012 βασική επιδίωξη της συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, που συνιδρύσαμε, ήταν η καθιέρωση της Απλής Αναλογικής. 226 χρόνια μετά την Γαλλική Επανάσταση ήμασταν βέβαιοι ότι η Αρχή της Ισότητας της ψήφου θα έβρισκε εφαρμογή και στην πατρίδα της Δημοκρατίας με την κυβέρνηση της Αριστεράς. Αντ’ αυτού ξαναζούμε τις στιγμές πολιτικής αλητείας και εξαπάτησης που έζησε ο Ελληνικός λαός στις αρχές της δεκαετίας του ’80 με τις ψεύτικες υποσχέσεις του Πασοκ.

 

Το κόστος συμμετοχής στις Εκλογές στη Χώρα μας ανέρχεται σε πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ, έστω και με μηδενική διαφήμιση. Επιτρέποντας το σπορ σε όσους ήδη καρπώνονται την κρατική επιχορήγηση ή σιτίζονται από την διαπλοκή, σίγουρα πάντως και στις δύο περιπτώσεις καθιστώντας το απαγορευτικό για την Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου – Ε.ΔΗ.Κ.

 

Προσπαθήσαμε να βρούμε κοινό βηματισμό με όσους δηλώνουν και δεν διακωμωδούν ως γυρολόγοι κομμάτων και ιδεολογιών, ότι είναι Κεντρώοι και πιστεύουν στο Δημοκρατικό Σοσιαλισμό. Μοναδική μας φιλοδοξία η αναγνώριση της ισοτιμίας και του σεβασμού της ιστορικής πορείας όσων θα συμμετείχαν, η προσπάθεια αυτή απέτυχε, αλλά δεν σταματούμε να ελπίζουμε για το μέλλον.

 

Μετά απ’ όλα αυτά η Ε.ΔΗ.Κ. προφανώς και παύει να στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και ζητά την καταψήφισή του. Επιδιώκει με κάθε μέσο την καθιέρωση της Απλής Αναλογικής, για να έρθει επιτέλους η Δημοκρατία στον τόπο μας. Με λύπη μας ανακοινώνουμε την Αποχή του κόμματος από τις Εκλογές, καλώντας φυσικά τους πολίτες να ψηφίσουν με υπευθυνότητα.

 

Αφήνουμε το κλείσιμο στο Γιώργο Θεοτοκά «…Ένας λαός που έχει μέσα του μια ψυχή, όταν φτάσει στον τελευταίο βυθό της απογοήτευσης, βρίσκει τη δύναμη να αντιδράσει εναντίον του εαυτού του. Μερικοί άνθρωποι, απρόσκλητοι και ανεπιθύμητοι, κόβουν όλους τους δεσμούς με το άρρωστο παρελθόν και τραβούν μπροστά. Αρπάζουν τις αδέσποτες δυνάμεις, τις δίνουν συνείδηση του εαυτού τους, τις ωθούν προς νέες κατευθύνσεις. Αρχίζουν μια εποχή».

 

(Το Εθνικό Συμβούλιο της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου)

© 2012 Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου Suffusion theme by Sayontan Sinha