Αθήνα, 8.7.2019

Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών δείχνει ξεκάθαρα μία τάση ρεαλισμού και ταχείας υγιούς επανωρίμανσης του εκλογικού σώματος, το οποίο μοιάζει να αφήνει πίσω του τις «εν κρίσει» εξάρσεις λαϊκισμού που περιείχαν απολήξεις ακόμη και κατά του Πολιτεύματος, οι οποίες θέλουμε να πιστεύουμε ότι αποτελούν τραυματικό, αλλά οριστικό παρελθόν.

Το ίδιο ισχύει και για τα μεγάλα κόμματα. Η μεν ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, αντελήφθη εγκαίρως ότι η επαναφορά της σε τροχιά εξουσίας επέβαλλε στροφή προς ένα συναινετικότερο κεντροδεξιότερο προφίλ, ανακτώντας την εμπιστοσύνη μέρους του εκλογικού κοινού που την είχε εγκαταλείψει επί μακρόν.

Ο δε ΣΥΡΙΖΑ (παρά τις άτεχνες μέχρι τώρα προεκλογικές αναφορές ταύτισης με την παραδοσιακή ευρεία προοδευτική παράταξη), έχοντας μέσω αξιοπρεπούς ήττας κρατήσει ζωντανή την εκλογική του επιφάνεια, δηλώνει μέσω του αρχηγού του την απόφαση επανοικοδόμησης του δικού του προφίλ και ενίσχυσης ενός κεντροαριστερότερου πολιτικού στίγματος νέας «απεύθυνσης» προς τον προοδευτικό κόσμο.

Η σταθεροποίηση του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, κρατά ζωντανό έναν χρήσιμο δημοκρατικό πόλο, ο οποίος ωστόσο αδυνατεί μέχρι σήμερα να κερδίσει το κρίσιμο στοίχημα της ανανέωσης.

Τα δε άλλα κόμματα που εισέρχονται στο Κοινοβούλιο, μοιάζουν να αποτελούν «νερό στο κρασί»  τάσεων «διαμαρτυρίας» του εκλογικού σώματος, πλην του ειλικρινούς ιστορικού ΚΚΕ που παραμένει ο εαυτός του.

Με αυτά τα δεδομένα, η ΕΔΗΚ, μόνη νόμιμη συνεχίστρια της ιστορικής κεντρώας παράταξης, σημειώνει τα εξής:

Κάθε πολιτική ωρίμανση αποτελεί θετική εξέλιξη για το πολιτικό σύστημα της χώρας και μπορεί να κορυφωθεί εφόσον υπάρξουν και ειλικρινείς καίριες συγκλίσεις σε μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία και το έθνος.

Επιβάλλεται τα  διχαστικά και εμφυλιοπολεμικά πάθη που αναβίωσαν τα τελευταία χρόνια, να κλειστούν ερμητικά και οριστικά στο «χρονοντούλαπο της Ιστορίας».

Επιβάλλεται επίσης να αποδεχθούμε οριστικά ότι ο «πολιτικός αντίπαλος» είναι ταυτόχρονα και «συμπατριώτης» με τη δεύτερη αυτή ιδιότητα να υπερτερεί της πρώτης.

Η εθνική μας ιστορία, γεμάτη από πολώσεις που τραυμάτισαν την Πατρίδα, δείχνει το δρόμο της ελάχιστης διαλεκτικής σύνθεσης. Αν αυτή επιτευχθεί, το κοινό μας βήμα του εθνικού συνόλου προς τα εμπρός, θα καταστεί μέγιστο.

Κεντροαριστερά και κεντροδεξιά χωρίς κέντρο δεν υφίστανται. Γι’ αυτό και δεν υφίσταται τις τελευταίες δεκαετίες και η «Ελλάδα του Κεντρού» της πατριωτικής σύνεσης και της προκοπής.

Η ΕΔΗΚ, ευήκοη προς τις ειλικρινείς πολιτικές προθέσεις, αναμένει με ενδιαφέρον πειστικές προτάσεις για διάλογο και σύνθεση, πολλώ δε μάλλον εάν αυτές είναι σε προοδευτική κατεύθυνση, αφού ο εξελικτικός δημοκρατικός σοσιαλισμός παραμένει ο γενεσιουργός της προορισμός.

(Γραφείο Τύπου Ε.ΔΗ.Κ.)