Μην χάσετε τον αυριανό (Σάββατο) Δρόμο της Αριστεράς: Άρθρο παρέμβαση του Προέδρου της Ε.ΔΗ.Κ. Σταύρου Καράμπελα για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ προς το Συνέδριο.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, την Κυριακή 21 Απριλίου στις 11.00 π.μ.
Πληροφορίες Εκδήλωσης
Ημερομηνία: Κυριακή 21 Απριλίου 2013
Ώρα: 11.00 π.μ.
Χώρος: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Αίθουσα: Θέατρο
Διεύθυνση: Πειραιώς 206, Ταύρος
Είσοδος ελεύθερη, Απαραίτητη η κράτηση θέσεων: τηλ. 210 3418579, Δευ-Παρ 11:00 – 14:00
Η Ε.ΔΗ.Κ. ζήτησε:
- Ασυμβίβαστο μελών των καθοδηγητικών οργάνων και έμμισθης σχέσης με το κόμμα.
- Αυστηρά δύο θητείες των εκλεγμένων στα όργανα και τη Βουλή.
- Ποσόστωση νέων σε όλα τα όργανα του κόμματος.
- Κληρωτοί σε όλα τα όργανα του κόμματος.
- Στηλίτευσε παράλληλα την πατριαρχική παρουσία του Συνασπισμού στις εξελίξεις της κοινής προσπάθειας.
- Δυστυχώς η πρόταση για παραίτηση από την ΚΕ των έμμισθων από το κόμμα μελών της δεν έγινε δεκτή…
ΛΑΪΚΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ : ΕΓΓΥΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ
(η πρόταση της Ε.ΔΗ.Κ. δυστυχώς δεν έγινε αποδεκτή)
Ψήφισμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ , 13-14 Απριλίου 2013
Στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στη Θράκη, με τον άμεσο ή συγκεκαλυμμένο παραγκωνισμό των εθνικών μας δικαίων, με την αμφισβήτηση της διεθνούς νομιμότητας και με την τακτική της υποκατάστασής της από διμερείς διαπραγματεύσεις με βάση τη λογική της ισχύος, η επαγρύπνηση της Αριστεράς και όλων των πατριωτικών δυνάμεων της χώρας αποτελεί όρο εθνικής επιβίωσης. Επί πλέον αυτή η επαγρύπνηση συνιστά έναν όχι αμελητέο παράγοντα αποτροπής των αποσταθεροποιητικών δράσεων , που πηγάζουν από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Σήμερα , Ελλάδα και Κύπρος βάλλονται από τη γερμανική νεοαποικιοκρατία, που ακυρώνει τα προβαλλόμενα ως βασικά στοιχεία της ΕΕ, καθώς εξαπολύει ολοκληρωτικό οικονομικό πόλεμο εναντίον των λαών του ευρωπαϊκού νότου. Ελλάδα και Κύπρος παραμένουν εκτεθειμένες στις διαχρονικές πιέσεις της Τουρκίας και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που δρουν στην περιοχή. Ο αναθεωρητισμός των συνόρων από τη πλευρά της Άγκυρας , η απαίτηση συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, η αμφισβήτηση της Ελληνικής ΑΟΖ και των γεωπολιτικών συμφερόντων της χώρας μας παρά τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου, η προσπάθεια δημογραφικών αλλοιώσεων στην κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο και στη Δυτική Θράκη, αποτελούν ευδιάκριτες διαστάσεις της τουρκικής πολιτικής.
Μπροστά σε αυτούς τους κινδύνους η πατριωτική εγρήγορση των δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας με πρωταγωνίστρια την Αριστερά, αποτελεί ζωτική ανάγκη και όρο διατήρησης της ειρήνης στη περιοχή. Η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ θέτει ως απόλυτη προτεραιότητα τη συντονισμένη δράση των ελλαδικών, κυπριακών και κατ’ επέκταση νοτιοευρωπαϊκών κινημάτων, για τη διασφάλιση της ειρήνης και την τήρηση της διεθνούς νομιμότητας. Ταυτόχρονα ,ως στοιχειώδη προϋπόθεση ρεαλισμού μέσα στις τρέχουσες συνθήκες οικονομικής και στρατιωτικής αποδυνάμωσης Ελλάδας και Κύπρου, η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ θέτει το ζήτημα της ενεργοποίησης ενός Ενιαίου Αμυντικού και Οικονομικού Δόγματος, Ελλάδας και Κύπρου, όπως επίσης και την άμεση ενίσχυση της αποτρεπτικής ικανότητας των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.
Απέναντι στην ανεύθυνη έως προδοτική διαχείριση της τρόϊκας εσωτερικού και μπροστά στις εθνικιστικές και ρατσιστικές πομφόλυγες της «Χρυσής Αυγής», ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ πρωτοστατεί σε μια κίνηση ευθύνης για την προάσπιση της εθνικής ακεραιότητας. Όλοι ας αναλάβουν τις ευθύνες τους…..
ΔΗΚΚΙ – Σοσιαλιστική Αριστερά
Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου
Ανένταχτοι Σοσιαλιστές
Ριζοσπάστες Οικολόγοι
Λογικά μία – τουλάχιστον – σημαία κυματίζει σήμερα μεσίστια στο Φάληρο. Σαν άλογο που έχασε το σύντροφο-αναβάτ
(Κατά τα λοιπά… ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΚΑΠΕΤΑΝΑΙΟΙ)
Διαβάστε την ι ιστορία του Κινήματος του Ναυτικού από έναν συναγωνιστή του Ναυάρχου Ν. Παππά: http://imiaimos
Ανεξάρτητα από το ότι βρισκόμασταν σε αντίπαλα στρατόπεδα, εκείνος της δογματικής Αριστεράς εμείς στη Δημοκρατική Παράταξη, ο Λεωνίδας Κύρκος ήταν ένας καλός και έντιμος άνθρωπος.
Είναι πολύ σημαντικό άνθρωποι που έζησαν τα γεγονότα, να γκρεμίζουν τον μύθο της κομουνιστικής προπαγάνδας του τι θα συνέβαινε αν κέρδιζε το ΚΚΕ στο μεταπολεμικό του κίνημα.
Διαβάστε τη συνέντευξη εδώ: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100057_03/12/2006_207564
Την συνένωση της Ε.ΔΗ.Κ. με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ανακοίνωσαν σήμερα οι Πρόεδροι των δύο Κομμάτων Σταύρος Καράμπελας και Βαγγέλης Βενιζέλος. Η διαδικασία της ενοποίησης θα ολοκληρωθεί με συνεδριακή διαδικασία τον Οκτώβριο, οπότε και θα εκλεγεί η νέα ηγεσία.
Η σημερινή συνάντηση αποτέλεσε την κορύφωση συζητήσεων τους τελευταίους μήνες και στο πλαίσιο της ενότητας της Κεντροαριστεράς.
Ο Πρόεδρος της ΕΔΗΚ δήλωσε ευτυχής για την ιστορική αυτή επανένωση, 38 χρόνια μετά το σχίσμα του ’74, και τόνισε ότι έτσι ανοίγει ο δρόμος για την συνεργασία και του Πασοκ με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και τη βέβαιη κυβέρνηση της Κεντροαριστεράς μετά τις επόμενες εκλογές.
σε κείμενο του Δήμου Αβδελιώδη βασισμένο στο βιβλίο του Κώστα Μαρδά
«Αλέξανδρος Παναγούλης, Πρόβες θανάτου»
Τραγούδι Παντελής Θαλασσινός
Πρόκειται για μια θεατρική παράσταση, που θυμίζει και καταγράφει την ηρωική ,πολιτική και ποιητική προσωπικότητα του Αλέκου Παναγούλη. Ενός σπάνιου αγωνιστή στην ελληνική αλλά και στην παγκόσμια ιστορία των αγώνων για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία…
Ο σκηνοθέτης Δήμος Αβδελιώδης που έγραψε και το κείμενο, σημειώνει:
«Ο πολιτισμός δεν χτίζεται μόνο με τις ιδέες αλλά και με τις πράξεις και τα έργα που επιβεβαιώνουν την αλήθεια και την πραγματικότητα αυτών των ιδεών.
Η Δημοκρατία είναι ένα έμπρακτο αποτέλεσμα των ιδεών και του πολιτισμού. Δεν εφαρμόστηκε ούτε αυτονόητα ούτε εύκολα στην αρχαία Αθήνα, τον τόπο της γέννησής της. Κατακτήθηκε σταδιακά με πολύχρονους αγώνες ενάντια στο τυραννικό καθεστώς.
Το δημοκρατικό πολίτευμα είναι ένας θεσμός που δεν είναι κληρονομικός ούτε δεδομένος.
Το 1967 η Δημοκρατία καταλύθηκε στην Ελλάδα από ένα διακτατορικό καθεστώς επίορκων αξιωματικών.
Η οικογένεια της Αθηνάς και του Βασίλη Παναγούλη, αξιωματικού του ελληνικού στρατού, με τα τρία παιδιά τους, τον Γεώργιο, τον Αλέξανδρο και τον Στάθη, αφιερώθηκαν αποκλειστικά στον αγώνα της υπεράσπισης της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Χωρίς υστεροβουλία, χωρίς αντάλλαγμα και χωρίς καμία συνδιαλλαγή με κανένα.
Ο Αλέξανδρος Παναγούλης, φοιτητής του Πολυτεχνείου, εμπνευσμένος από το αρχαίο ψήφισμα – όρκο για την προστασία και την υπεράσπιση αθηναϊκής Δημοκρατίας από τους Τυράνους, αποπειράθηκε να ανατινάξει το αυτοκίνητο του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Είναι σχεδόν βέβαιο πως το ασυνείδητό του, δεν του επέτρεψε να πραγματοποιήσει αυτόν το στόχο γιατί ο ίδιος ποτέ δεν θα μπορούσε ίσως να σηκώσει το βάρος μιας δολοφονίας. Όμως μπόρεσε να σηκώσει ένα τεράστιο και αλλόκοτο βάρος από βασανιστήρια, σωματικά και ψυχικά, χωρίς ποτέ να φοβηθεί ή να δειλιάσει. Κάτι που παραδέχθηκαν και οι ίδιοι οι βασανιστές του.
Από που αντλούσε αυτή την υπεράνθρωπη δύναμη που ήταν ανώτερη και πολλαπλάσια ακόμα και αυτού του ίδιου του προγόνου του, του μυθικού Προμηθέα;
Ο ίδιος έλεγε: Θα μείνω όρθιος. Αν δε νικηθώ εγώ δεν θα νικηθεί ούτε η Δημοκρατία.
Ίσως μια ιδέα μπορεί να κρατηθεί ζωντανή, μόνο και μόνο επειδή την κρατάει ένας άνθρωπος.
Ίσως ένας άνθρωπος μπορεί να κρατηθεί ζωντανός, μόνο και μόνο επειδή πιστεύει σε μια ιδέα
Η παράσταση προσπαθεί κατά τη γνώμη μου να αποδώσει το βαθύτερο, τραγικό και προμηθεϊκό πνεύμα του Αλέκου και της οικογένειας των Παναγούληδων, μέσα από τις μεταμορφώσεις μιας Ηθοποιού, της Ελένης Ερήμου, από Αθηνά Παναγούλη σε Αλέκο Παναγούλη και άλλα πρόσωπα του έργου και με ενσωματωμένες, κινηματογραφημένες σκηνές. Σκηνές που «ντύνουν» ζωντανά 5 μουσικοί, όπως και στις πρώτες προβολές του βωβού κινηματογράφου…».
Κείμενο, σκηνοθεσία, επιμέλεια σκηνικού χώρου: Δήμος Αβδελιώδης
Παίζει: η Ελένη Ερήμου
Τραγούδι: με τη φωνή του Παντελή Θαλασσινού
Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης
Εικαστική παρέμβαση-ενδυματολογική επιμέλεια: Αριστείδης Πατσόγλου
Διεύθυνση φωτογραφίας κινηματογραφημένων σκηνών: Φίλιππος Κουτσαυτής
Επίσης στα κινηματογραφημένα μέρη συνεργάστηκαν: στην εικαστική παρέμβαση –ενδυματολογία: Αριστείδης Πατσόγλου, στον ήχο Αντώνης Σαμαράς, στο μοντάζ Σπύρος Κόκκας, στη μείξη Βαγγέλης Φάμπας, ενώ εμφανίζονται και οι ηθοποιοί Γιώργος Φλωράτος, Γιώργος Ζιόβας, Ανδρέας Καρακόττας, Γιώργος Νικόπουλος, Βασίλης Σπυρόπουλος, Δανάη Ρούσσου, Ρένα Κυπριώτη, Κέλλυ Αλεξοπούλου, Παρασκευή Δαμάσκου, Φίλια Δελαγραμμάτικα, Σοφία Δελλαπόρτα, Τζούλια Διαμαντοπούλου, Μάργκω Καραγιάννη, Ηρώ Κασσινδράκη, Νίκη Λεωνίδου και Δήμητρα Κωτίδου.
INFO: ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ Σάββατο 30 Μαρτίου 21.00
ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ (αίθουσα: θέατρο, διάρκεια: 85΄) τιμή εισιτηρίου 15 ευρώ
Του Σταύρου Καράμπελα, Προέδρου της Ε.ΔΗ.Κ.
Τόμας Γούντροου Ουίλσον: «Ο χαρακτήρας είναι ένα υποπροϊόν που παράγεται στο μεγάλο εργοστάσιο του καθημερινού χρέους».
Ας βρούμε λοιπόν το καθημερινό μας χρέος και ας αφήσουμε τους σωτήρες να περιμένουν οπαδούς…
Του Σταύρου Καράμπελα, Προέδρου της Ε.ΔΗ.Κ.
(με αφορμή τα σχόλια του Ε. Τσακαλώτου περί Κέντρου…)
Kάποια μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν μια δομική αδυναμία να αντιληφθούν, όχι το κέντρο, αλλά τις κεντρώες προθέσεις του κόσμου. Π.χ. μια κεντρώα προσέγγιση με την οποία η πλειονότητα είναι σε συμφωνία, δηλ. μια κοινωνία η οποία αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από αυτοαπασχολούμενους και η οποία ευνοεί το μικρό κεφάλαιο, σκοντάφτει στα αριστερά αντανακλασικά· η αριστερά, στον ελεύθερο επαγγελματία που ταΐζει την οικογένειά του από μια μικρή επιχείρηση βλέπει το αρχέτυπο του μισητού μικροαστού.
Η παρακάτω παράγραφος είναι λίγο «σκέφτομαι φωναχτά» οπότε μπορεί να κάνω και λάθος, πάντως το γράφω: ο μικροαστός είναι μισητός (για την αριστερά) επειδή πάντα συμμαχεί με το κεφάλαιο. Εδώ βεβαίως καραδοκεί μια κρυφή παραδοχή: ο μικροαστός δε συμμαχεί με το κεφάλαιο επειδή το θεωρεί φυσικό του σύμμαχο, αλλά επειδή θεωρεί πως μπορεί να του παρέχει την κοινωνική ειρήνη που θεωρεί απαραίτητη για να συνεχίσει «να κοιτάει τη δουλειά του» – επίσης μισητό από την αριστερά. Η κρυφή παραδοχή, εκ μέρους των αριστερών, είναι πως πράγματι το κεφάλαιο παρέχει την κοινωνική ειρήνη στους μικροαστούς, ενώ στην εποχή μας αποδεικνύεται πως το κεφάλαιο τους χρησιμοποιεί ευκαιριακά και πρόσκαιρα ως ένα μαξιλάρι (buffer zone που λέγαμε και στις διεθνείς σχέσεις) από το οποίο απαλλάσσεται όποτε το θεωρήσει σκόπιμο. Εδώ η αριστερά θα μπορούσε να πείσει τους μικρομεσαίους πως μόνο αυτή μπορεί, όχι μόνο να σεβαστεί τη μικρή ιδιοκτησία, αλλά και να την προστατεύσει από τα καρτέλ κι από τις κακές πρακτικές του μεγάλου κεφαλαίου. Ωστόσο, και πάλι, αυτό δεν είναι αριστερή σκέψη, είναι… Άνταμ Σμιθ!
Κι επειδή αρκετά είπαμε για την αριστερά, η δική μου οπτική, είναι πως, εφαρμόζοντας τα αρχαία ελληνικά πρότυπα στο σήμερα, οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι η ραχοκοκκαλιά της Δημοκρατίας: ελεύθεροι πολίτες, σε ελεύθερη εργασία, οι οποίοι έχουν μάθει να αποφασίζουν και να επωμίζονται την ευθύνη της απόφασής τους, συστήνουν μια ελεύθερη πολιτεία. Σε αυτήν όμως την περίπτωση, η κοινωνική ειρήνη δεν είναι εξασφαλισμένη ούτε από το μεγάλο κεφάλαιο (δεξιά) ούτε από το κράτος (αριστερά) αλλά από την ίδια την πολιτεία. Ωστόσο, η αριστερά αυτό το βλέπει ως φιλελεύθερη θέση…
Καιρός να ξεσκουριάσουμε λίγο, γι’ αυτό είμαστε στο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Πρόσφατα σχόλια