Η ΕΔΗΚ ανανεώνει τα γραφεία της και τα ανοίγει στους πολίτες.
Ευχάριστα πράγματα θα συμβαίνουν από αυτήν την Παρασκευή στα ανανεωμένα γραφεία της Ε.ΔΗ.Κ., Χαριλάου Τρικούπη 18, στον 6ο όροφο. Η νεολαία της Ε.ΔΗ.Ν. αναλαμβάνει από τις 6 το απόγευμα τη διοργάνωση ζωηρών πολιτικών συζητήσεων με αφορμή την Τέχνη, την Επιστήμη, τη Ζωή.
Ο χώρος των γραφείων θα είναι ανοιχτός για όλους όσους νοιώθουν νεολαίοι, κάθε Παρασκευή 18:00 – 21:00.
Και όσοι δε χρειάζονται αφορμή, μπορούν να έρθουν Δευτέρα, τις ίδιες ώρες.
Σας περιμένουμε!
Σεπ 202013
Ονειρεύομαι μια πατρίδα που θα έχει ως πρωτεύον μάθημα την πολιτική αγωγή. Ονειρεύομαι σχολικές αίθουσες που – εκτός από αγωνιστές του 21′ – θα έχουν στους τοίχους και τα «εικονίσματα» του Αλέκου Παναγούλη και του Κώστα Γεωργάκη. Ηρώων που δεν χάρισαν το «είναι» τους σε μία επιμέρους πολιτική ιδεολογία, αλλά στο πακέτο «Ελευθερία – Δημοκρατία – Ελλάδα». Η αγαθή μου μοίρα θέλησε να μεγαλώσω σε μία αίθουσα που είχε τα συγκεκριμένα πορτραίτα στους τοίχους. Η αίθουσα δεν ήταν σχολική, αλλά ο χώρος ήταν και είναι σχολείο πολιτικής (αγωγής) με βάση τη μέθοδο του ανενδοτισμού ως προς το ήθος και την εντιμότητα με όποιο κόστος. Χαριλάου Τρικούπη 18, 6ος όροφος.
Μία κάποια εκδοχή Ελλάδας και ελληνικού λαού, ανακάλυψε σήμερα το πρωί ότι ο φασισμός σκοτώνει. Είναι ακριβώς η εκδοχή Ελλάδας και λαού που έκανε την Ελλάδα σαν τα μούτρα της. Η Ελλάδα που πουλάει την ψήφο της άλλοτε σε λαμόγια κι άλλοτε σε τσαρλατάνους που άδουν πολιτικό λόγο εφάμιλλο σκυλάδικων ασμάτων. Η Ελλάδα που συκοφαντεί ως «μαλάκες» και περιθωριοποιεί αυτούς που παλεύουν για το δίκιο και την αξιοσύνη.
Είναι η αιώνια εκδοχή της Ελλάδας που ξυπνάει μόνο όταν βγαίνει από εφιάλτη. Είναι τότε που θυμάται την Ιστορία και παίρνει θέση υπέρ της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Έτσι – όμως – αναιρεί τη δική της ιστορία και χτίζει γιαλαντζί δημοκρατία και ελευθερία. Έτσι οι Τετάρτες – και όχι μόνο αυτές – ξημερώνουν ματωμένες.
Φταις εσύ ελληνικέ λαέ. Στην πλειοψηφία σου (αφού αυτή κυβερνάει και εμάς τους υπόλοιπους) φταις και εν πολλοίς δεν αξίζεις να λέγεσαι ούτε «ελληνικός», ούτε «λαός». Μια ζωή βολευόσουν με τους κλέφτες και τους ψεύτες ή έσπευδες να κλέψεις φως από άξιους προγόνους ή συγχρόνους: Ο Κολοκοτρώνης φυλακή και ο Παναγούλης να ματώνει μόνος. Και οι δύο – και λίγοι (δυστυχώς) ακόμα – να θυσιάζονται για ένα αδειανό πουκάμισο. Για σένανε, πολυμήχανο απόβρασμα της Ιστορίας, που κατόρθωσες να τους ξεγελάσεις. Για σένανε που πούλησες κοψοχρονιά το κλειδί της Κερκόπορτας και αναίσχυντα εμπορεύεσαι ακόμη την υπόληψη των λίγων Παλαιολόγων που σου έφτιαξαν όνομα για να πουλάς μούρη στην οικουμένη, μιλώντας τη γλώσσα τους. Για σένανε που στην πρώτη στραβή γίνεσαι κολλητάρι του αγά, του γκεσταπίτη ή του χουνταίου.
Ε, λοιπόν βρισκόμαστε σε έναν ιδιότυπο «εμφύλιο» μαζί σου. Είσαι αριθμητικά υπέρτερος, αλλά και τι μ’αυτό; Πάντα λιγότεροι ήμασταν, μα ακόμη εδώ. Όμως προτιμάμε να εξαλειφθούμε μαζί με το όνομά μας, παρά να σε αφήσουμε να το εμπορεύεσαι.
Ένα «καριοφίλι» μας έμεινε από το 1843. Η οδηγία χρήσης του με αριθμό 120 γράφει ότι «επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
Αυγ 122013
Ήταν εκείνες οι πρωινές ώρες της 13ης Αυγούστου 1968, που ο Αλέκος Παναγούλης με τους συντρόφους του, υπέγραφαν με την ιστορία το ιερό συμβόλαιο του αγώνα και της αντίστασης κατά της τυραννίας. Η βόμβα εξερράγη, ο χώρος με το χρόνο δε συμφώνησαν και ο τύραννος σώθηκε μαζί με το καθεστώς του για να επιτελέσουν την «εθνοσωτήριο». Και η επτάχρονη δικτατορία έκανε ανέμελη το ταξίδι της, αφήνοντας στους ενδιάμεσους σταθμούς, πόνο, αίμα, εξορίες και στο τερματισμό της, τη προδοσία της Κύπρου. Στη συνέχεια η παράδοση της σκυτάλης στη μεταπολίτευση ή αλλιώς τη μετεξέλιξη της δικτατορίας σε δημοκρατία. Κείνο το Αυγουστιάτικο πρωινό ο Αλέκος έμπαινε σε μια θυελλώδη διαλεκτική με την ιστορία. Αυτή του ανιδιοτελούς αγώνα για το ύψιστο και ίσως το πιο ευγενές ιδανικό: την ελευθερία. Τη διαλεκτική αυτή που τον ανέδειξε σε σύμβολο αντίστασης αλλά και ποιητή που κάνει τον πόνο, προσκλητήριο για αγώνα.
Επωμίστηκε το «σταυρό» της βούλησης της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού για προσωπική-συλλογική ελευθερία και δημοκρατία και συνάμα την αδυναμία του να τη διεκδικήσει σθεναρά.
Ο Αλέκος όντας βουλευτής της Ε.Δ.Η.Κ δεν σταμάτησε να αγωνίζεται και στην προσπάθειά του να αποκαλύψει σκοτεινές πτυχές της «επταετίας» δολοφονείται, αφήνοντας μας βιωματικά διδάγματα όπως η αυτογνωσία για το τι σημαίνει Άνθρωπος και ενεργός πολίτης. Διδάσκοντας πνεύμα ανυποταξίας και αντίστασης στο σαθρό, το κίβδηλο και το κατευθυνόμενο. Η ελευθερία έλεγε «περισσότερο από δικαίωμα είναι καθήκον».
Με τη πορεία του πέρασε στην αθανασία, καθώς μόνο το σώμα του χάθηκε. Το πνεύμα και η ψυχή του μετοίκησαν και κατοικούν σε κάθε γωνιά του κόσμου, σε κάθε καρδιά που διψά για ελευθερία, για απαλλαγή από κάθε δυνάστη και εξουσιαστή.
Για «πάλης ξεκίνημα».
Kοινή δήλωση του Προέδρου της Ε.ΔΗ.Κ. Σταύρου Καράμπελας και των Μανώλη Γλέζου (Ενεργοί Πολίτες), Γιάννη Θεωνά (ΚΕΔΑ), Παναγιώτη Μαντά (ΔΗΚΚΙ) και Γιάννη Σχίζα (Ριζοσπαστική Οικολογική Αριστερά)
Ενόψει της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής και του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ
Όπως είναι δημόσια γνωστό, το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ έχει συγκληθεί για τις 10 έως 14 Ιουλίου 2013.
Στα πλαίσια προετοιμασίας οργανωτικών και πολιτικών εισηγητικών θέσεων για το Συνέδριο, προσδιορίστηκαν συνεδριάσεις της Κεντρικής Γραμματείας και της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ στις 14/5 και 18-19/5/2013 αντίστοιχα.
Ωστόσο, μια μέρα νωρίτερα από τη συνεδρίαση της Γραμματείας, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ με συνέντευξή του στον Ραδιοφωνικό Σταθμό του ΣΥΝ 105.5 στο Κόκκινο, προχώρησε σε ουσιαστική εισηγητική έκθεση πάνω στα πιο σημαντικά οργανωτικά θέματα, που καλείται να επεξεργασθεί το Συνέδριο.
Η ενέργεια αυτή του σ. Αλέξη Τσίπρα, είναι άτοπη και από άποψη Τύπου και από άποψη Ουσίας.
Ως προς τον Τύπο γιατί, χωρίς καμιά έγκριση από τα Συλλογικά Όργανα και ενώ εκκρεμεί η συνεδρίασή τους, δημοσιοποιούνται θέσεις, που απειλούν να δημιουργήσουν επικίνδυνες εντάσεις και προβλήματα στο εσωτερικό του Ενωτικού μας Εγχειρήματος, αλλά και να προκαταλάβουν εξελίξεις.
Ως προς την ουσία, γιατί ο Πρόεδρος της Κ.Ο. επικαλούμενος εντολές, των 1.600.000 ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, προωθεί ιδέες και θέσεις που πλήττουν ανεπανόρθωτα την συνοχή του Ενωτικού Εγχειρήματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά και πλήττουν καίρια την ίδια τη δημοκρατία και την πλουραλιστική έκφραση στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε μια χρονική περίοδο, που κανονικά θα έπρεπε να οργανώνουμε γιορταστικές εκδηλώσεις για την 13η επέτειο από την ίδρυση του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, που δημοσιοποιήθηκε στις 21 Μάη 2001 με επίσημη Συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο ύστερα από πρωτοβουλία 3 Συνιστωσών (ΑΚΟΑ, ΚΕΔΑ, ΣΥΝ) και αρκετών στελεχών μη ενταγμένων σε Συνιστώσες.
Δυστυχώς, αυτή την ιστορική ημέρα βρήκε ο Πρόεδρος της Κ.Ο. για να εξαγγείλει, προς τέρψιν της τρικομματικής κυβέρνησης και του αξιοθρήνητου εκπροσώπου της, τη διάλυση των Συνιστωσών και ουσιαστικά του Ενωτικού Εγχειρήματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που ξεκίνησε ως Χώρος Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, μετεξελίχθηκε το 2004 σε ΣΥΡΙΖΑ και μας έφερε ως το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα του 27%.
Οι πολιτικές δυνάμεις, που ίδρυσαν τον ΣΥΡΙΖΑ, συναποφάσισαν:
- Να αγωνιστούν από κοινού στο πλάι του λαού για τα φλέγοντα προβλήματά του, παρά τις ιδιαίτερες ιδεολογικές αντιλήψεις και διαφορές τους.
- Να τονίζουν και να επιμένουν στην ενότητα δράσης της Αριστεράς, ακόμη κι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία.
- Στην πορεία μάλιστα πρόσθεσαν, ως στόχο τους. ότι ο αγώνας τους αποσκοπεί και στο να φέρει τον λαό στην εξουσία.
Αποτέλεσμα αυτών των διακηρύξεων, ήταν:
- Η συμμετοχή κι άλλων πολιτικών δυνάμεων στον ΣΥΡΙΖΑ.
- Να φτάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στο 27% και να αναδειχθεί Αξιωματική Αντιπολίτευση, αντί να αγωνιά αν θα μπει ή όχι στη Βουλή.
- Να διεκδικεί η μεγάλη Αριστερή και Δημοκρατική Παράταξη που δημιουργήσαμε την απόλυτη εμπιστοσύνη του λαού στις προσεχείς εκλογές.
Συνεπώς:
- Όποιος επιχειρεί να αλλοιώσει το πολιτικό σχήμα που κέρδισε την εμπιστοσύνη του Λαού, ενταφιάζει ό,τι δημιουργήσαμε.
- Κανένας δεν δικαιούται να αποφασίζει για τον άλλον.
- Κανένας δεν μπορεί να παραγνωρίζει τις αποφάσεις μας, που ήταν γνωστές από την αρχή.
Η επιχείρηση διάλυσης των Συνιστωσών, συνοδεύεται επίσης με μια προκλητική επιχείρηση επιβολής του «ενιαίου ψηφοδελτίου» στις διαδικασίες εκλογής αντιπροσώπων και οργάνων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με προφανή στόχο όχι την προώθηση της Δημοκρατίας, αλλά την κατάργησή της και την επιβολή της κυριαρχίας μιας και μοναδικής άποψης.
Στο σημείο αυτό χρειάζεται να υπογραμμιστεί ότι το μαζικό λαϊκό κίνημα της χώρας μας έχει δώσει πολύ σκληρές μάχες για να καταργήσει τα ενιαία ψηφοδέλτια στα Συνδικάτα και τους άλλους Μαζικούς Φορείς, που για δεκάδες χρόνια χρησιμοποιούσαν οι εργατοπατέρες για να ελέγχουν απόλυτα τη λειτουργία τους. Για όσους δεν το ξέρουν, ας μας επιτραπεί να σημειώσουμε ότι με το ενιαίο ψηφοδέλτιο όποιος έχει τον συσχετισμό (συγκυριακά ή όχι δεν έχει σημασία) τα παίρνει όλα και φεύγει. Αυτή η «δημοκρατία» μας αξίζει; Φυσικά, η απάντηση είναι έντονα αρνητική.
Στο σημείο αυτό, επίσης, πρέπει να τονιστεί ότι η επιδίωξη μιας απόλυτης κυριαρχίας έχει και συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο. Η παραβίαση των δημοκρατικών αρχών ποτέ δεν συνδυάστηκε με αριστερή πολιτική διέξοδο στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα. Μια τέτοια πορεία μάλλον προς δεξιά διαχείριση θα κατευθυνθεί και όχι προς αριστερή και μάλιστα Ριζοσπαστική.
Ο δρόμος της παραπέρα Συσπείρωσης στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αριστερών Ριζοσπαστικών δυνάμεων, αλλά και δυνάμεων που παίρνουν οριστικά διαζύγιο από την μεταλλαγμένη σοσιαλδημοκρατία και των δυνάμεων της ριζοσπαστικής οικολογίας, έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει και οι προοπτικές που διαγράφουν οι πρωτοβουλίες της πλειοψηφίας του ΣΥΝ, δεν βοηθούν σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Εμείς προτείνουμε:
Το Συνέδριο του Ιουλίου να επιβάλει τη συνέχιση του ενωτικού εγχειρήματος με τις Συνιστώσες του και τη δημοκρατική έκφραση του πλουραλισμού και να μην υιοθετήσει, αλλά να απορρίψει, τις απαράδεκτες απόψεις, που προωθούνται και μάλιστα άνωθεν.
Στη βάση αυτή επιμένουμε:
- Οι εκλογικές διαδικασίες να αποκλείσουν τα ενιαία ψηφοδέλτια και να εφαρμοστεί το σύστημα της απλής αναλογικής με κατοχύρωσή του στο Καταστατικό. Δεν μπορεί να ζητάμε απλή αναλογική σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις στην κοινωνία και οι ίδιοι να εφαρμόζουμε άλλο μέσα στο ίδιο μας το κόμμα.
2. Κάθε Συνιστώσα (παλιά ή νέα) να μετέχει:
- στο Συνέδριο με τουλάχιστο 7 αντιπροσώπους.
- στην Κεντρική Επιτροπή με 3 τουλάχιστο μέλη και
- στη Γραμματεία της Κεντρικής Επιτροπής με 1 τουλάχιστο μέλος
Όλες αυτές οι προτάσεις είναι δημοκρατικές και υπερέχουν σε κάθε περίπτωση των ενιαίων ψηφοδελτίων, που είναι αναμφισβήτητα πλειοψηφικά, αλλά και προσβάλλουν την προσωπικότητα υποψηφίων και ψηφοφόρων όταν «αναγκάζονται» να χρησιμοποιούν χαρτάκια με ονόματα ή και αριθμούς σειράς υποψηφίων, που τους σερβίρονται για να ψηφίσουν.
Αθήνα, 17 Μάη 2013
ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ
Γλέζος Μανώλης Ενεργοί Πολίτες
Θεωνάς Γιάννης Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς (Κ.Ε.Δ.Α.)
Καράμπελας Σταύρος Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ.)
Μαντάς Παναγιώτης Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗ.Κ.ΚΙ.)
Σχίζας Γιάννης Ριζοσπαστική Οικολογική Αριστερά
Άρθρο παρέμβαση του Σταύρου Καράμπελα* για τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς» το Σάββατο 11 Μαΐου 2013
Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και η ενοποίηση των προοδευτικών δυνάμεων.
Προχωρούμε πλησίστιοι προς το πρώτο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και τίποτα δεν φαίνεται να διαταράσσει τoν πλου. Οι διατυπώσεις έντονων αντιρρήσεων από τις ιδρυτικές προσωπικότητες και συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, οι αντιρρήσεις ημών των νεότερων της προσπάθειας και εντέλει η αδιαφορία της κοινωνίας, δεν φαίνεται να διαταράσσουν τον ύπνο κανενός.
Η κλίνη του Προκρούστη είναι έτοιμη να υποδεχθεί τους πάντες που δεν θα δεχθούν τη δημοκρατικοφανή λογική η πλειοψηφία αποφασίζει και η μειοψηφία υποτάσσεται στα κελεύσματά της. Αλλά για ποια πλειοψηφία μιλάμε; Μα φυσικά αυτήν του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας. Εκείνο, όμως, που δεν δείχνουν να καταλαβαίνουν οι επισπεύδοντες είναι ότι εάν επιθυμούσαμε να ενταχθούμε στον Συνασπισμό θα το είχαμε κάνει τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αποτελεί σήμερα μια μεγαλειώδη προσπάθεια πολλών και έντονα διαφορετικών κομματικών οργανισμών, που με τη γενναιόφρονη στάση τού γίγαντα (σε αριθμό μελών) Συνασπισμού κατέκτησε στην πράξη τον σεβασμό της αρχής ισότιμοι αλλά όχι ισοδύναμοι. Ποια είναι η αναγκαιότητα για την καταστροφή αυτού του πειράματος; Η κατάκτηση του πλεονεκτήματος των 50 εδρών; Η μετατροπή του σχήματος σε προεδροκεντρικό; Αποτελούν τα παραπάνω πλεονεκτήματα που θα πρέπει να μας κάνουν να χάσουμε την ψυχή μας;
Ακόμη και να προσχωρούσε κανείς σε αυτήν την ιδέα, το ερώτημα που προκύπτει αναπόδραστα είναι ότι με αυτόν τον τρόπο ολοκληρώνεται η ενοποίηση των προοδευτικών δυνάμεων της χώρας μας; Δεν επιθυμούμε περαιτέρω διεύρυνση της προσπάθειας; Δηλαδή στην περίπτωση που το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλάξουν γραμμή και αντιληφθούν την αναγκαιότητα της ενότητας, θα τους καλέσουμε να προσχωρήσουν στο νέο κόμμα;
Γιατί χρειάζεται η ελληνική κοινωνία έναν ακόμη πολιτικό σχηματισμό, ποια είναι τα ιδιαίτερα πολιτικά χαρακτηριστικά που θα την εντυπωσιάσουν; Προφανώς όχι η αναπαλαίωση του Καταστατικού του παλαιού Συνασπισμού. Προτείναμε με ένταση καινοτόμες προτάσεις και δεν έτυχε καμία ως τώρα την αποδοχή της πλειοψηφίας.
Δεν είναι καινοτόμα πρόταση που θα προκαλέσει αίσθηση στην κοινωνία, η ύπαρξη ποσοστού κληρωτών από όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σε όλα τα όργανα; Γιατί τρομάζει το 80% των εκλεγμένων με μηχανισμούς, εάν υπάρξει και ένα 20% που θα προκύψει με κλήρωση ανάμεσα σε όλα τα μέλη του σχήματος; Αυτό δεν είναι η πραγμάτωση της Άμεσης Δημοκρατίας;
Υπάρχουν στην Αριστερά αναντικατάστατοι; Δεν χορτάσαμε πλέον από αυτούς; Ποιος είναι αντίθετος με την αυστηρή ύπαρξη δύο θητειών σε όλα τα όργανα του κόμματος και φυσικά και στους βουλευτές;
Ποιοι καρεκλοκένταυροι αντιδρούν στην πρόταση για ασυμβίβαστο μεταξύ των μελών των ανώτατων καθοδηγητικών οργάνων και των επαγγελματικών στελεχών; Μεταξύ των βουλευτών και των μελών του κυβερνητικού σχήματος; Ποιος αρνείται την ύπαρξη ορισμένης θητείας για τους βουλευτές και τα επαγγελματικά στελέχη; Εκτός και αν προσδοκά να πάρει σύνταξη είτε από τη Βουλή είτε από το κόμμα…
Δεν αποτελεί πραγματική γροθιά στη επετηρίδα των στελεχών και των παρασκηνίων η υιοθέτηση της πρότασης για συμμετοχή στα όργανα, κατά ένα ποσοστό, πρώην ανένταχτων και τώρα νέων μελών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ;
Εάν πραγματικά θέλουμε και η ΕΔΗΚ το θέλει και το παλεύει με τις όποιες δυνάμεις διαθέτει, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ να αγκαλιάσει το σύνολο της δημοκρατικής παράταξης και να κάνει συμμέτοχο τον πολίτη αυτής της προσπάθειας, θα πρέπει να κάνουμε ένα ειλικρινές άνοιγμα στην κοινωνία και να περιγράψουμε μέσα από το προτεινόμενο καταστατικό και το Συνέδριο του Ιουλίου, τις συνθήκες εκείνες που θα πείσουν τον κάθε πολίτη και τον πλέον κακόπιστο, ότι κομίζουμε το νέο και το διαφορετικό. Ό,τι εμείς εννοούμε τον αγώνα για Άμεση Δημοκρατία παντού και να αναλάβει ο λαός την εξουσία ουσιαστικά και όχι μόνον στα λόγια.
Ο χρόνος δεν είναι αρκετός για τόσο γενναίες αποφάσεις και ειδικά όταν οι παλαιοκομματικές αντιλήψεις είναι ισχυρές. Η ΕΔΗΚ θέλει να πιστεύει ότι η ριζοσπαστική διάθεση και οι τομές που έχει ανάγκη ένα σχήμα για να αγκαλιάσει το προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας θα πρυτανεύσουν, με σεβασμό στην ιστορία των σχημάτων που οδήγησαν παλαιότερα, αλλά και πρόσφατα, το εγχείρημα στην τεράστια επιτυχία του Ιουνίου, συνεχίζοντας την πετυχημένη αυτή προσπάθεια και δικαιώνοντας τις ελπίδες των Ελλήνων που μπορούν ακόμα να σκέπτονται και να αντιστέκονται.
* Ο Σταύρος Καράμπελας είναι πρόεδρος της
Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου, μέλος της Κ.Ε.
του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ – -karabelas@edik.gr
Σημαντική παρέμβαση του Προέδρου της Ε.ΔΗ.Κ. στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Η Ε.ΔΗ.Κ. ζήτησε:
- Ασυμβίβαστο μελών των καθοδηγητικών οργάνων και έμμισθης σχέσης με το κόμμα.
- Αυστηρά δύο θητείες των εκλεγμένων στα όργανα και τη Βουλή.
- Ποσόστωση νέων σε όλα τα όργανα του κόμματος.
- Κληρωτοί σε όλα τα όργανα του κόμματος.
- Στηλίτευσε παράλληλα την πατριαρχική παρουσία του Συνασπισμού στις εξελίξεις της κοινής προσπάθειας.
- Δυστυχώς η πρόταση για παραίτηση από την ΚΕ των έμμισθων από το κόμμα μελών της δεν έγινε δεκτή…
Δείτε την παρέμβαση του Προέδρου της Ε.ΔΗ.Κ. στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ … εδώ
To παρακάτω κείμενο στήριξης της υποψηφιότητας Λιλλήκα υπογράφουν μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος της Ε.ΔΗ.Κ. Σταύρος Καράμπελας και ο Γενικός Γραμματέας Δημήτρης Σταθακόπουλος.
Στις 22 Ιανουαρίου θα έλθει στην Αθήνα ο Γιώργος Λιλλήκας, υποψήφιος για την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας στις εκλογές που θα διεξαχθούν στις 17 Φεβρουαρίου . Όπως είναι γνωστό, η παράταξη της οποίας ηγείται ο Λιλλήκας, με κύριο πυρήνα την ΕΔΕΚ και με συμμετοχές Πολιτών όπως του Προέδρου της Κυπριακής Βουλής Γιαννάκη Ομήρου , του Βάσου Λυσαρίδη και στελεχών του ΔΗΚΚΟ , έχει εκφράσει αντιρρήσεις στην πολιτική του απερχόμενου Προέδρου Χριστόφια για το Κυπριακό και συγκεκριμένα με την πολιτική διμερών διαπραγματεύσεων με την τουρκική πλευρά με παραγνώριση των διεθνών θεσμίσεων , με παράκαμψη έως «αμνήστευση» της τουρκικής εισβολής και κατοχής της βόρειας Κύπρου , με διαρκείς μονομερείς υποχωρήσεις , ενδοτικότητα και παθητική προσαρμογή στις συνεχώς αυξανόμενες διεκδικήσεις της τουρκικής πλευράς.
Ο Γιώργος Λιλλήκας έχει εκφράσει την αντίθεσή του στη λογική του νεοαποικιακού Σχεδίου Ανάν , που τέθηκε στη κρίση του εκλογικού σώματος και απορρίφθηκε με δημοψήφισμα το 2004 , ενός σχεδίου που πρόβλεπε τη βοσνιοποίηση και κατ’ ουσίαν διάλυση της κυπριακής δημοκρατίας, που παρέκαμπτε το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» , έθετε ως ανώτατη πολιτειακή αρχή της Κύπρου Άγγλους δικαστές, επέβαλε ρατσιστικές διακρίσεις εις βάρος των Ελληνοκυπρίων, καταργούσε συνολικά την ισότητα της ψήφου μεταξύ των πολιτών και θεμελίωνε ένα δυσλειτουργικό κρατίδιο με θεσμικές διατάξεις εξωφρενικών διαστάσεων (περίπου 40.000 λέξεων), πρωτοφανών για οποιοδήποτε συνταγματικό χάρτη της μετααποικιακής περιόδου.
Με βάση τα παραπάνω, αλλά και με δεδομένη τη ρευστότητα στη περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου και τη διαρκή επιδίωξη ηγεμονικού ρόλου από τη πλευρά της Τουρκίας, η υποψηφιότητα Λιλλήκα αποκτά μεγάλο ειδικό βάρος.
Η επαπειλούμενη επιβολή του Μνημονίου στη Κύπρο και η επιδίωξη των κεντροευρωπαϊκών χωρών για την χειραγώγηση της ευρωπαϊκής περιφέρειας , συμβαδίζει με την αναθεώρηση σειράς αρχών, που κυριαρχούσαν ιδεολογικά στις αρχές της δεκαετίας που πέρασε : Η «σύγκλιση των ευρωπαϊκών οικονομιών», η κάποτε δεσπόζουσα προβληματική για την «ανάπτυξη της ευρωπαϊκής περιφέρειας», για την «ευρωπαϊκή συνοχή» και άλλα ηχηρά παρόμοια, έχουν αντικατασταθεί από τις λογικές της Ευρώπης των πολλών ταχυτήτων, της «δημοσιονομικής εξυγίανσης» και της θανατηφόρας λιτότητας. Εξ άλλου ο στόχος της εναρμόνισης των εθνικών νομοθετικών συστημάτων έχει εγκαταλειφθεί προς όφελος των ανά χώρα μνημονιακών θεσμίσεων, που προωθούν έναν οικονομικό και κοινωνικό δυϊσμό , καταστρεπτικό ακόμη και για την όποια «ευρωπαϊκή συνοχή».
Οι κυπριακές εκλογές του Φεβρουαρίου μπορεί να αποτελέσουν γόνιμο ερέθισμα για τον προβληματισμό και τη πρακτική της Ελληνικής Αριστεράς και των Πατριωτικών Δυνάμεων στην Ελλάδα και στη διασπορά. Απέναντι στα μνημονιακά προσχήματα που παραλλάσσουν από χώρα σε χώρα και στις μνημονιακές καλένδες στις οποίες παραπέμπεται η οικονομική ανάπτυξη, απέναντι στην επιστράτευση δεξιών και «αριστερών» διεκπεραιωτών των αντιλαϊκών μέτρων, αντιτάσσουμε τον αγώνα του λαού στην Ελλάδα και Κύπρο για αξιοπρέπεια, δημοκρατία και προκοπή, μέσα από ένα πολιτικό πρόγραμμα εκ διαμέτρου αντίθετο με εκείνο που επιβάλλει σήμερα το ευρωπαϊκό «διευθυντήριο»
Σήμερα, στην Ελλάδα, στην Κύπρο αλλά και σε ολόκληρη τη Νότια Ευρώπη, Κύπρο, Νότια Ευρώπη, βιώνουμε την επιτακτική ανάγκη μετωπικής δράσης των λαών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, την ανάγκη μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής για την διαφύλαξη της ειρήνης στη περιοχή της Μεσογείου, τη ριζική αλλαγή πολιτικής τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Κύπρο.
Χαιρετίζουμε τη παρουσία του Γιώργου Λιλλήκα στην Αθήνα ως βήμα προς αυτή τη κατεύθυνση και καλούμε κάθε δημοκράτη και πατριώτη να παρευρεθεί στην ομιλία του, στις 22 Ιανουαρίου, στις 8μ.μ. στο Μέγαρο Μουσικής
Υπογράφουν :
ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
ΑΝΥΦΑΝΤΑΚΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
ΑΠΟΣΚΙΤΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΧΡΗΣΤΟΥ
ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΡΙΤΩΝ
ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΔΑΜΙΑΝΟΣ
ΓΙΩΤΑΣ ΣΤΑΘΗΣ
ΔΑΡΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΔΡΑΓΩΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΔΡΑΓΩΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΙΜΟΣ
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΚΑΡΑΤΑΣΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΑΡΟΥΜΠΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΑΤΣΙΟΥΛΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΚΑΤΣΙΟΥΛΑΣ ΤΑΚΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
ΚΟΝΤΑΡΊΝΗΣ ΠΈΤΡΟΣ
ΚΟΝΤΟΣ ΜΑΝΟΣ
ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΚΥΖΗΡΑΚΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΆΚΗΣ ΑΡΗΣ
ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΜΑΓΓΑΝΙΑΡΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
ΜΑΝΤΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΜΑΡΟΥΓΚΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΜΑΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΜΕΛΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΜΙΑΤΙΔΗ ΧΑΡΑ
ΜΗΛΙΑΡΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
ΜΠΟΥΖΑΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
ΜΠΟΥΤΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ
ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΑΠΠΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
ΠΥΡΓΑΚΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΡΟΥΠΙΝΑΣ ΙΑΚΩΒΟΣ
ΣΑΓΩΝΑΣ ΦΩΤΗΣ
ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΙΔΗ ΕΥΓΕΝΙΑΣ
ΣΟΥΜΠΛΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ
ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΣΧΙΖΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΣΧΟΙΝΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΤΑΚΑΝΤ ΑΜΙΡ
ΤΣΙΛΙΔΟΥ ΕΥΔΟΚΙΑ
ΤΟΥΜΑΝΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ
ΦΑΡΜΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΦΑΤΟΥΡΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
ΧΑΡΑΚΛΙΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
Πρόσφατα σχόλια