Στον απόηχο της εκδήλωσης «10+1 σκαλοπάτια από το υπόγειο στην ταράτσα» φίλος της Ε.ΔΗ.Κ. μας απέστειλε το παρακάτω κείμενο:

Κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι ήρθε το τέλος των ιδεολογιών και της πολιτικής.

Ότι τα προβλήματα μπορούν να λύσουν θολές συμφωνίες, συγκυριακές συμμαχίες και προγραμματικοί αχταρμάδες.

Με την επίκληση δήθεν της κοινής λογικής.

Λες και η κοινή λογική δεν είναι υπόθεση υποκειμενική και άρρηκτα συνδεδεμένη με τις κοσμοθεωρίες των ανθρώπων και τα συμφέροντα που θέλουν να υπηρετήσουν.

Λες και πρέπει να εκχωρήσουμε τη Δημοκρατία και τις ζωές μας σε τεχνοκράτες που αναζητούν το στεγνά ορθολογικό κι όχι το δίκαια εφικτό.

Παραδομένοι στο έλεος ενός νέου life style που θα καθορίζει με όρους media το μέλλον μας.

Είναι οι ίδιοι που ευνοημένοι τα μέγιστα έκαναν τα στραβά μάτια, όταν οι πολιτικοί τους μέντορες υποθήκευαν μαζί με άλλους την Ελλάδα. Οι μόνιμα ευνοημένοι όλων των κυβερνήσεων. Ποντάρουν στην απελπισία των λογικών ανθρώπων που αναζητούν ρεαλιστικές λύσεις. Επαγγέλλονται δήθεν ότι θ’ αλλάξουν το σύστημα που τους εξέθρεψε απλώς για να το υπηρετήσουν από καλύτερα μετερίζια. Θα τους αφήσουμε?

Από την άλλη οι δήθεν εκπρόσωποι της δήθεν κεντροαριστεράς κάτω από την Ελιά. Είναι οι ίδιοι που συνυπέγραψαν τη σημερινή κατάντια μας. Είναι οι ίδιοι που «θεσμοθέτησαν» τη διαφθορά και τη λογική της ήσσονος προσπάθειας. Οι ίδιοι που έβλεπαν ατάραχοι και χορτάτοι τα τρένα των μεγάλων εθνικών ευκαιριών να περνούν.

Διόλου τυχαίος ο συμβολισμός που επέλεξαν πέρα από την καπηλεία του ιερού μας δέντρου. Ελιά και λάδωμα πάνε μαζί. Αποτυχημένοι παρακμιακοί πολιτικάντηδες, παραδομένοι στη χλεύη και την αποδοκιμασία του ελληνικού λαού προσπαθούν να τον εξαπατήσουν και πάλι. Με όρους life style και αυτοί και μ’ ένα λίφτινγκ προσώπων που στη μεγάλη τους πλειοψηφία αποτελεί το προσωπικό των πολιτικών τους γραφείων. Αφού δεν τολμούν οι ίδιοι να βγουν μπροστά στους ψηφοφόρους.

Λεηλάτησαν τον χώρο μας. Το χώρο του δημοκρατικού κέντρου, στο οποίο ανήκουν οι σκεπτόμενοι προοδευτικοί Έλληνες δημοκράτες.

Λεηλάτησαν τους αγώνες και τις ιδέες του.

Καπηλεύτηκαν την ιστορία του.

Πρόδωσαν τα οράματά του.

Κι ετοιμάζονται να το ξανακάνουν.

Από νέες αφετηρίες και με νέους όρους.

Θα τους αφήσουμε?

Οι ιδέες δεν ξεπουλιούνται. Τα όνειρα δεν πεθαίνουν.

«Στις ανοιχτές τις θάλασσες σαν βρέθηκα/ θεόρατα τα κύματα μ’ αρπάξαν/ και με ταλάνισαν πολύ για να μου δείξουν/ πικρές αλήθεις που δεν ήξερα/ αλήθειες που έπρεπε να μάθω….» έγραφε σε ένα ποιήμα του ο Αλέκος.

Εμπρός και πάλι για μια ΕΔΗΚ μεγάλη!