admin

Η αρετή και η κακία

 Άρθρα - Σχόλια  Καμία απάντηση »
Αυγ 182020
 
του Σταύρου Καράμπελα, Προέδρου της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου
Είχα την τύχη να βρεθώ δίπλα σε δυο σπουδαίους ανθρώπους, τον Γιάννη Ζίγδη και τον Νεοκλή Σαρρή. Ένιωσα την πικρία ότι δεν είχαν την πολιτική πορεία που προσδοκούσαν.
Αν ήθελαν θα μπορούσαν, αλλά προτίμησαν να μην συμβιβαστούν, να
μην τους πάρει το ρεύμα.
Έμαθα από αυτούς ότι ο Πολιτικός έχει αρχές, ιδανικά, οράματα και παιδαγωγικά προσπαθεί να τα μεταλαμπαδεύσει στην Κοινωνία.
Δεν βρίσκεται στην πολιτική για να εξυπηρετήσει το σαρκίο του στην απόλαυση της εξουσίας, των θέσεων της εξασφάλισης.
Έμαθα έτσι ότι τις αρχές, τα ιδανικά και τα οράματα τα υπηρετείς ακόμα ή μάλλον κυρίως, όταν είναι αντιδημοφιλή γιατί τότε αναδεικνύεται η παιδαγωγική σου προσπάθεια. Λες πχ ότι είσαι Φεντεραλιστής και δίνεις περιεχόμενο στη λέξη περιγράφοντας πως οραματίζεσαι την Ενωμένη Ευρώπη, ενώ όλοι γύρω σου αριστερά και δεξιά σε πετροβολούν.
Έδειχναν και οι δυο τους μια απέχθεια, και το πλήρωσαν, προς τους πολιτικούς που ακολουθούσαν το ρεύμα, που χάιδευαν τα πλέον πρωτόγονα αισθήματα του λαού, που καθόριζαν τις θέσεις τους δημοσκοπήσεις και επικοινωνιολόγοι και όχι φιλόσοφοι και επιστήμονες ανα πεδίο.
edik1
Ένας «φιλελεύθερος» και ένας «αριστερός» ηγέτης έχουν τις τύχες της Χώρας μας και διαγκωνίζονται να ακυρώσουν τις ελάχιστες αρχές των παραπάνω λέξεων. Τελευταίο δείγμα η χθεσινή δήλωση του Αρχηγού της Αντιπολίτευσης για την εορτή της Παναγίας.
Όταν η εξουσία γίνεται αυτοσκοπός και λάφυρο, τότε ο κατήφορος δεν έχει τέρμα…
 Δημοσιεύτηκε από στις 4:05 μμ

13.8.1968 ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΤΥΡΑΝΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΚΟ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ

 Ε.ΔΗ.Κ., Ε.ΔΗ.Ν. (Νεολαία)  Καμία απάντηση »
Αυγ 132020
 

alekos

 Δημοσιεύτηκε από στις 10:45 μμ

Το ρεύμα που στερείται ο φτωχός, το στερείται το πολίτευμα

 Άρθρα - Σχόλια  Καμία απάντηση »
Αυγ 112020
 
Άρθρο του Προέδρου της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου, Σταύρου Καράμπελα στα ΝΕΑ 11/8/2020.
Κατά την τρέχουσα πανδημία είδαμε τον ατυχή κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του να «αγκαλιάζουν» τη λογική ενός Κράτους Πρόνοιας, ειδικά στον τομέα της Υγείας. Λέμε «ατυχή» γιατί είναι προφανές ότι ο Πρωθυπουργός και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας αξίζουν τη συμπάθειά μας όταν επιδεικνύουν τάσεις απεγκλωβισμού από τη μονοδρομική νεοφιλελεύθερη θεώρηση των πραγμάτων.
Μεταξύ όλων των άλλων ζητημάτων που τέθηκαν για την ενίσχυση των χειμαζόμενων πολιτών ήταν φυσικά και η επωδός ότι δεν θα διακοπούν οι υπηρεσίες κοινής ωφελείας για όσο διαρκεί η πανδημία.
Διερωτάται κανείς, αν ο ευρισκόμενος εν μέσω πανδημίας πολίτης χρειάζεται το ρεύμα και το νερό ως αναγκαίο αγαθό ή αν η αυτονόητη εξάρτηση της ελάχιστης ευζωίας από το νερό και το ρεύμα εξαφανίζεται με τη λήξη της πανδημίας.
Αφού κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, αποτελεί τεράστια υποχώρηση μιας συγκροτημένης σε σύνολο (μέσα από νόμους και ηθικούς κανόνες) Κοινωνίας να πάψει να θεωρεί την ενέργεια και την ύδρευση μείζονα κοινωνικά αγαθά.
Δεν χωρά στη λογική μας να γνωρίζουμε ότι μπορούν να οδηγηθούν ακόμα και στον θάνατο συνάνθρωποί μας επειδή δεν μπορούν να ζεσταθούν τον χειμώνα ή να διατηρήσουν στο ψυγείο τα φάρμακά τους. Αποτελεί ντροπή για μια κοινωνία να μην μπορεί να σταματήσει την εξαθλίωση των πλέον αδύναμων μελών της.
Για εμάς στην Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου η απάντηση στο δίλημμα είναι αυτονόητη και αδιαπραγμάτευτη, αφού τα δύο εν λόγω αγαθά ισοδυναμούν με Ανθρώπινα Δικαιώματα. Όπως όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα, έχουν και αυτά ένα τίμημα. Εν προκειμένω, όταν το τίμημα δεν μπορεί να το καταβάλλει ο πολίτης, τότε η καταβολή του και η συνέχιση της παροχής του αγαθού προφανώς ανήκει στις πρωτεύουσες ευθύνες του κράτους. Συγκεκριμένα του ίδιου κράτους που θα οφείλει να αναλάβει τα έξοδα για την υγεία και την κοινωνική πρόνοια πολιτών που θα στερηθούν (όπως και οι οικείοι τους) ρεύμα και νερό.
Τηρουμένων των αναλογιών, η ανάλυση της κατάστασης φέρνει στη μνήμη μας τη ρήση ενός μεγάλου Έλληνα statesman: «Όταν υπάρχουν άνθρωποι στερούμενοι στέγης, άρτου και ιατρού, ουδείς δικαιούται να είναι πλούσιος».
Προφανώς ο Γέρος της Δημοκρατίας, δεν εννοούσε την κατάργηση του δικαιώματος στον νόμιμο πλουτισμό, παρά ήθελε να υπογραμμίσει ότι το Κράτος, ο υπέρτατος και ύστατος εγγυητής της ανθρωποκεντρικής υπόστασης της κοινωνίας, δικαιούται και υποχρεούται να κάνει τα πάντα για την «ελάχιστη ευζωία» των πολιτών, όταν, όπως συνήθως, δεν μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες αυξημένης ευζωίας για το κοινωνικό σύνολο.
Το ζήτημα αυτό μας επαναφέρει στα βασικά της Δημοκρατίας ως πολίτευμα. Απλοϊκές είναι οι απορίες που ξεπηδούν από το ζήτημα που εξετάζουμε. Είναι άραγε λίγοι εκείνοι που θα αναρωτηθούν σε τι τους χρησιμεύει η ψήφος όταν δεν διαθέτουν τα θεμελιωδώς βασικά αγαθά ή εκείνοι που θα στρέψουν τα βέλη τους όχι μόνο προς την Ελληνική Δημοκρατία, αλλά και προς το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και τον εν γένει πολιτισμένο κόσμο, γνωρίζοντας πως η ανθρωπότητα βαδίζει εδώ και 20 χρόνια στον 21ο αιώνα.
Τι νόημα έχει να κυβερνάς Ανθρώπους χωρίς ρεύμα; Το νόημα είναι να έχουν ρεύμα αυτοί που ζουν κάτω από το όριο φτώχιας. Τότε αξίζει να κυβερνάς!
revma_edik
Η πρότασή μας είναι ξεκάθαρη: Ανεξάρτητα από την πορεία ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, η Πολιτεία θα πρέπει να διατηρήσει τον αριθμό των μονάδων παραγωγής ενέργειας που θα απαιτηθούν ώστε να παρέχεται ΔΩΡΕΑΝ μια λογική ποσότητα ενέργειας για κάθε νοικοκυριό που βρίσκεται κάτω από το όριο φτώχιας. Ενδεχομένως με την διατήρηση υπό κρατικό έλεγχο τουλάχιστον των υδροηλεκτρικών εργοστασίων που αποτελούν μια τεράστια επένδυση του ελληνικού λαού. Η Δημόσια αυτή Υπηρεσία Ενέργειας θα παρέχει επίσης ΔΩΡΕΑΝ ρεύμα στα δημόσια σχολεία, νοσοκομεία, ιδρύματα πρόνοιας, γηροκομεία και σε άλλους καίριας κοινωνικής σημασίας θεσμούς.
Δεν νοείται εορτασμός 200 χρόνων από την παλιγγενεσία με μερίδα σύγχρονων Ελλήνων να βιώνει συνθήκες εξαθλίωσης που προσομοιάζουν σε καταπίεση λαού από κάποιον ζυγό. Η απάντηση είναι τόσο απλή, που σε οδηγεί σε επαναστατικά συμπεράσματα:
Το ρεύμα που στερείται ο φτωχός, είναι ρεύμα που στερείται το πολίτευμα.
Ένα πολίτευμα που χτίσαμε με επαναστάσεις, για να μη χρειάζεται να κάνουμε επαναστάσεις για τα αυτονόητα.
 Δημοσιεύτηκε από στις 10:26 μμ

15η Ιουλίου και παραχάραξη της Ιστορίας

 Άρθρα - Σχόλια  Καμία απάντηση »
Ιουλ 152020
 

Τα τελευταία χρόνια είναι σε εξέλιξη μια συστηματική προσπάθεια αναθεώρησης της σύγχρονης Ιστορίας της Πατρίδας μας.
Νέοι εκδοτικοί οίκοι ανατυπώνουν με σύγχρονα σχόλια εμετικά λιβελογραφήματα του Μεσοπολέμου για να θαμπώσουν την εικόνα του Εθνάρχη Ελευθέριου Βενιζέλου. Πούλησαν όσο πούλησαν τότε ως κωλόχαρτα τώρα εμφανίζονται ως αποκαλυπτική ιστορία.

Κομματικά ινστιτούτα με καθηγητές που διαγκωνίζονται για λίγα ευρώ να γράψουν αγιογραφίες για τον Καραμανλή και την ΕΡΕ και να μας πείσουν ότι ήταν οι Φιλελεύθεροι της εποχής και συνεχιστές του Βενιζελισμού! Διάολε αν ήταν έτσι τότε η Ένωση Κέντρου, ο Πλαστήρας, ο Γέρος και ο γιος του Εθνάρχη τι ήταν; η Δεξιά ή κομουνιστές;

Από κοντά και η Αριστερά με την χιλιοτριμένη προπαγάνδα ότι ο Πλαστήρας εκτέλεσε τον Μπελογιάννη. Προφανώς στο στενό μυαλό τους έχουν τη γνώμη ότι η Ελλάδα ήταν σαν την σταλινική Ρωσία και ο Πρωθυπουργός υπαγόρευε τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης ή μπορούσε να διατάξει τον Βασιλιά να υπογράψει χάρη.

Και το πανηγυράκι συνεχίζεται με την προσπάθεια αθώωσης του Μητσοτάκη πατέρα για την Αποστασία της 15ης Ιουλίου του 1965, που τόλμησαν αυτός και τα υπόλοιπα καθάρματα όπως τους έκραζε ο λαός τότε, να ανατρέψουν για χάρη του Κοκού (βασιλιά) την Κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου που ψήφισε ο λαός σε ποσοστό 53%!!!

Το μεγαλύτερο πολιτικό έγκλημα του περασμένου αιώνα ήταν η Αποστασία του Μητσοτάκη και η ανατροπή της Κυβέρνησης του Κέντρου, που στο σύντομο πέρασμά της πρόλαβε να θεσπίσει την Δωρεάν Παιδεία και Υγεία μεταξύ πολλών άλλων.

Δεν μπορώ να συστήσω τίποτε άλλο παρά έρευνα, όλες αυτές οι προσπάθειες βιασμού της Ιστορίας δεν αντέχουν σε τεκμηρίωση. Είμαστε εδώ, αλλά και πολλοί άλλοι πέραν της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου, να αντισταθούμε.

Η Μνήμη είναι Δύναμη: Δεν ξεχνάμε ότι σαν σήμερα το 1965 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, η Δεξιά, το Παλάτι και πουλημένοι βουλευτές βίασαν την θέληση του ελληνικού λαού και οδήγησαν τη Χώρα στη Χούντα και την Κυπριακή Τραγωδία.

του Σταύρου Καράμπελα

Προέδρου της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου

 Δημοσιεύτηκε από στις 10:16 μμ

Φεντεραλισμός ή ανισότητα

 Άρθρα - Σχόλια  Καμία απάντηση »
Μάι 032020
 

Η εκδίκηση είναι ένα κρύο πιάτο όπως συνηθίζουμε να λέμε, έτσι και τώρα θα ήμασταν ευτυχείς να έχουμε την άνεση να χαρούμε την συντριπτική επικράτηση της Σοσιαλδημοκρατίας και του Κεϋνσιανισμού απέναντι στον οικονομικό φιλελευθερισμό ή αλλιώς νεοφιλελευθερισμό όπως πραγματικά ονομάζεται.

Δεδομένης όμως της συνεχιζόμενης απώλειας ανθρώπινων ζωών και της αβεβαιότητας για την λήξη αυτής της τραγωδίας οι πανηγυρισμοί δεν μπορούν παρά να περιμένουν. Μια τραγωδία που μπορεί να έχει μόνιμες συνέπειες αν δεν κατορθωθεί να επανακινηθεί η οικονομία σε μια κατεύθυνση προστασίας των πλέον αδύναμων.

Η ανησυχία μας μεγαλώνει αν λάβουμε υπόψη δύο παραμέτρους, η κίνηση εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης προϋποθέτει τη συνεννόηση πολλών κρατών αλλά κυρίως ότι την υλοποίηση των Κεϋνσιανών – Σοσιαλδημοκρατικών πολιτικών καλούνται να υλοποιήσουν οι πρώην εχθροί αυτών των θεωριών, τα Δεξιά, Συντηρητικά, Χριστιανοδημοκρατικά κόμματα που κυβερνούν στην πλειονότητα των χωρών της ΕΕ.

Δυσκολεύονται απόλυτα να κατανοήσουν την Φεντεραλιστική πρόταση για Ευρωπαϊκά Ομόλογα που προτείνουν με σθένος η Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία και αντιπροτείνουν δάνεια με ελαφρά μνημόνια και ακόμα χειρότερα υποστηρίζουν με σθένος την άρση των περιορισμών των κρατικών ενισχύσεων. Μα ακριβώς τότε θα υποθηκευτεί το μέλλον της Ευρώπης, αν οι πλούσιοι γίνουν πλουσιότεροι, ενισχύοντας τις επιχειρήσεις των χωρών τους έναντι των φτωχότερων χωρών. Ήδη στα 1,9 τρις ευρώ που έχει εγκρίνει η Κομισιόν μέχρι σήμερα, Γερμανία αντιπροσωπεύει το 51% έναντι του 17% που αντιπροσωπεύουν από κοινού η Γαλλία με την Ιταλία!

Κατά την ταπεινή μας γνώμη η έκδοση Ευρωπαϊκού Χρέους είναι μονόδρομος αν θεωρούμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προοπτική. Ο Φεντεραλισμός που αγκαλιάζεται από ένα τέτοιο μέτρο δεν μπορεί να γίνει μόνο σε βάρος του πλούσιου Βορρά, είναι προφανές ότι θα μπορούσαν να μπουν όροι για τον τρόπο που θα αξιοποιηθούν αυτά τα ομόλογα, να χαραχθεί στρατηγική για τους τομείς της οικονομίας που πρέπει να ενισχυθούν και να αναπτυχθούν ή ακόμα και να οριστεί ένας υπουργός Οικονομικών και Οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν αντί για την ενοποίηση επιλεγεί η λογική ο καθένας για τον εαυτό του, τότε οι μέρες της κοινής προσπάθειας είναι μετρημένες.

eu-1

Έχοντας έντονη την ανησυχία ότι οι παραπάνω προτάσεις δεν θα υιοθετηθούν, εκτός και αν οι στιγμές σε μια ένταση δραματικότητας το διατάξουν, θα τολμήσουμε να προτείνουμε στη κυβέρνηση πώς να κινηθεί στο παρόν πλαίσιο. Ακολουθώντας το παράδειγμα της Ιρλανδίας και της Ισπανίας θα πρέπει και η Χώρα μας, όπως άλλωστε προτείνει και η ΤτΕ, να δημιουργήσει έναν φορέα διαχείρισης ιδιωτικού χρέους στην κατεύθυνση ολιστικής και όχι τραπεζοκεντρικής αντιμετώπισης του προβλήματος των κόκκινων δανείων νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Με κέρδος για τις τράπεζες σημαντικά υψηλότερο από τα ψίχουλα των Funds, ο φορέας θα αγοράσει δισεκατομμύρια επισφαλών δανείων με έκπτωση από 50-60% προστατεύοντας ταυτόχρονα της διατήρηση σε ελληνικά χέρια των επιχειρήσεων, της διατήρηση της κατοικίας ως αγαθού και βγάζοντας κέρδος με σωστή διαχείριση όπως κατάφεραν οι δύο προαναφερθείσες χώρες.

Επειδή έρχεται η ώρα που η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε ενίσχυση επιχειρήσεων με πρώτες ίσως της Αερογραμμές, εμείς αντιπροτείνουμε ως πρώτη προτεραιότητα να προχωρήσουμε σε εθνικοποίηση των τραπεζών και να περάσει έτσι ο έλεγχος της οικονομίας μερικώς στα χέρια του κράτους αντί των διαχειριστών των αγαπητών συνταξιούχων του Καναδά ή άλλων χωρών.

Η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου θεωρεί ότι είναι οι μέρες αυτές μοναδική ευκαιρία αναδιάταξης της Ελληνικής Οικονομίας, κάθε ολιγωρία θα μας φέρει πιο πίσω ακόμα και από χώρες που χρησιμοποιούμε για να σκαρώνουμε ανέκδοτα…

Άρθρο δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα new-economy.gr

του Σταύρου Καράμπελα

Προέδρου της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου

 Δημοσιεύτηκε από στις 3:38 μμ

Πρωτομαγιά. Πάλης Ξεκίνημα για κράτος και κοινωνία Αλληλεγγύης

 Δελτία Τύπου - Ανακοινώσεις, Ε.ΔΗ.Κ., Ε.ΔΗ.Ν. (Νεολαία)  Καμία απάντηση »
Μάι 012020
 

Πρωτομαγιά 2020

Σπίθα φεγγίζει μέσ᾿ στὸ σκοτάδι.
Νέοι ἀγῶνες σὲ προσκαλοῦν.

Σήμερα είναι η Πρωτομαγιά του 2020. Μία Πρωτομαγιά φορτισμένη όπως εκείνη πριν 44 χρόνια. Όπως εκείνη που το Fiat Mirafiori, η «Άνοιξη» βγήκε εκτός πορείας. Σήμερα συμπληρώνονται 44 χρόνια χωρίς τον Αλέκο Παναγούλη.

95016103_10159962493744517_2310516938654089216_n

Η φετινή Πρωτομαγιά έχει γκρίζο χρώμα, έχει την πικρή γεύση της κοινωνικής απομόνωσης και της ανατροπής των παραδοχών της ελληνικής κανονικότητας. Όμως επειδή η «Σπίθα φεγγίζει μέσ” στο σκοτάδι», αυτή η Πρωτομαγιά δεν έχει μόνον ένα «μοναδικό και εν πολλοίς μοναχικό» Ήρωα, αλλά πολλές χιλιάδες αφανείς, που κράτησαν ψηλά την έννοια του καθήκοντος απέναντι στο σύνολο και τους θεσμούς.

Ναι, πολλά γύρω μας δοκιμάζονται. Η οικονομία, η ατομική μας ευθύνη, οι αυτονότητες ελευθερίες για τις οποίες κάποιοι αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση.

Αλλά εδώ βρίσκονται μπροστά μας οι «Νέοι αγώνες σε προσκαλούν», να μείνουμε ενωμένοι και αλληλέγγυοι. Να μην αφήσουμε τον διπλανό μας, τους ανήμπορους γέροντές μας, όσους έχουν ανάγκη να νιώσουν έστω και μια στιγμή αβοήθητοι.

«Ὑπόσχεση εἶναι μοναχὰ γι᾿ Ἀγώνα ὑπόσχεση»

Εμείς στην Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου και την ΕΔΗΝ, οι συναγωνιστές και συνεχιστές του έργου του Αλέκου Παναγούλη, δίνουμε μία και μόνο Υπόσχεση:

Θα συνεχίσουμε να δίνουμε τον καλό Αγώνα του Ενεργού Πολίτη για το Κράτος και την Κοινωνία της Αλληλεγγύης.

Και ας μην είναι κανένας από εμάς ή από τους απλούς ήρωες της καθημερινότητας ισοϋψής με έναν Παναγούλη.

Η «ομάδα» είναι αυτή που δίνει «ύψος» στους απλούς, μικρούς, καθημερινούς.

—- Αποκλεισμένοι από το Α” Κοιμητήριο αντί για το καθιερωμένο ραντεβού, ας αφήσουμε όσοι μπορούμε ένα τριαντάφυλλο στον Ανδριάντα του Αλέκου, απέναντι από το Ρεξ στην Ελ. Βενιζέλου (Πανεπιστημίου) —-

Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου – Ελληνική Δημοκρατική Νεολαία

 Δημοσιεύτηκε από στις 9:17 πμ

Δικαίωμα στην Στέγη

 Άρθρα - Σχόλια  Καμία απάντηση »
Απρ 282020
 
Το Δικαίωμα στην Στέγη αποτελεί Συνταγματική επιταγή, ατυχώς οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών έχουν αμελήσει την συγκεκριμένη υποχρέωση έναντι των πολιτών που τους εκλέγουν.
Ένα εκτεταμένο πρόγραμμα κατασκευής εργατικών κατοικιών, όχι μόνο θα έλυνε ζητήματα επιβίωσης για τους ασθενέστερους συμπολίτες μας, αλλά θα τόνωνε και πολλούς τομείς της οικονομίας.
Αντ’ αυτού έχουμε τώρα τους επικείμενους πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών.
Η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου είναι κάθετα αντίθετη με την εκποίηση έναντι πινακίου φακής της ακίνητης ενυπόθηκης περιουσίας των Ελλήνων πολιτών.
Θεωρούμε ότι η Κυβέρνηση πρέπει να εγγυηθεί τα δάνεια πρώτης κατοικίας, όταν δεν υπάρχει άλλη ικανή περιουσία, μέχρι του ποσού των 100.000 ευρώ με παρακράτηση της κυριότητας υπέρ του Δημοσίου σε περίπτωση που δεν κατορθώσει να εξοφλήσει το δάνειο ο πολίτης.
Επιτακτική είναι η ανάγκη όπως προκύπτει από την οικονομική στενότητα που αντιμετωπίζει η πλειονότητα των συμπολιτών μας λόγω της κρίσης της περασμένης περιόδου αλλά και την πανδημίας, για επανυπολογισμό του ύψους των οφειλών με νέο χαμηλότατο επιτόκιο χωρίς προσαυξήσεις και τόκους υπερημερίας.
Η καταβολή για ορισμένο διάστημα των δόσεων, που προτείνει η Κυβέρνηση, καθώς και το ξεπερασμένο από την πραγματικότητα Σχέδιο Ηρακλής,  δεν λύνουν το πρόβλημα αλλά μεταθέτουν την κοινωνική έκρηξη για το άμεσο μέλλον.
 homeless-poor-man
Και για να προλάβουμε τους νεοφιλελεύθερους που θα μιλήσουν για χρηματόδεντρα, απαντούμε στην ερώτηση περί πόθεν για τα χρήματα. Για κάθε ευρώ από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων η μόχλευση στην οικονομία είναι εξαιρετικά πολλαπλάσια. Δεύτερον η εγγύηση του κράτους θα μπορούσε να συνοδευτεί από ένα μικρό ενοίκιο για τον ωφελούμενο ανάλογα με τις δυνατότητές του και τρίτον το κράτος κρατά στην ιδιοκτησία του τα ακίνητα όταν ο δανειολήπτης δεν εξοφλήσει το δάνειο.
Η κρίση της πανδημίας είναι ευκαιρία για αναθεώρηση πολιτικών που αφορούν τους πιο αδύναμους από εμάς, και η κοινωνική δικαιοσύνη περιμένει την κρατική παρέμβαση και όχι τους νόμους της αγοράς.
Άρθρο δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα  new-economy.gr

του Σταύρου Καράμπελα

Προέδρου της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου

 Δημοσιεύτηκε από στις 9:38 μμ

Κωμωδία ή τραγωδία;

 Άρθρα - Σχόλια  Καμία απάντηση »
Απρ 272020
 

Εδώ και κάποιες δεκαετίες χάθηκε η εκπροσώπηση του Κέντρου από την πρώτη γραμμή της πολιτικής. Δεν χάθηκαν όμως οι Κεντρώοι, οι οποίοι ανέστιοι πλέον αναγκάστηκαν να ψηφίζουν είτε λίγο προς τα αριστερά είτε λίγο προς τα δεξιά.

94613528_10158132416433948_8346720077315309568_n

Το διασκεδαστικό κομμάτι είναι εκείνοι που φορούν την λεοντή του κεντρώου, γιατί ντρέπονται για την ιδεολογική τους πραμάτεια. Νομίζουν και ίσως να το καταφέρνουν κάποιες φορές, ότι με το να πουν ότι είναι κεντρώοι θα τους ακολουθήσουν ως πρόβατα οι ψηφοφόροι του Κέντρου και θα τους σφάξουν με άνεση στα κρεοπωλεία της νεοφιλελεύθερης δεξιάς ή της διεθνιστικής αριστεράς.

Ζήσαμε επί σειρά ετών τους νεοφιλελεύθερους με την σάπια πραμάτεια τους, που δεν θα πλησίαζε κανείς από την αντικοινωνική μπόχα που αναδύει, να δηλώνουν κεντρώοι μέχρι και σήμερα και να κυνηγούν να σφάξουν μετανάστες και να θέλουν να πουλήσουν τα Νοσοκομεία που μας έσωσαν σήμερα.

Είδαμε τη Δεξιά που εκφράζει βασιλικούς, μεταξικούς και χουντικούς αντάμα, να ψελλίζει κάτι για μεσαίο χώρο και φιλελεύθερο κέντρο πρόσφατα, και να φωτογραφίζονται οι ηγέτες της και να κάνουν υπουργούς πρωτοπαλίκαρα της ακροδεξιάς.

Ταράχτηκε το στομάχι μας από σχιζοφρενή γραφική φιγούρα που σκύλεψε όσο μπόρεσε την ιστορία του Κέντρου για να πάει οριστικά ελπίζουμε στα παρατράγουδα της πολιτικής ιστορίας του τόπου.

Τις τελευταίες μέρες εμφανίστηκε έτερος καππαδόκης, πρωτοπαλίκαρο μιας από τις πλέον ατυχείς δεξιές κυβερνήσεις, να ψελλίσει για κεντρώο σχήμα, αλλά αυτός ο καψερός προσπαθεί απλά να πάρει ένα ξεροκόμματο από τον Σύριζα.

Μετά από όλη αυτήν την Οδύσσεια των Κεντρώων στελεχών και ψηφοφόρων νομίζουμε ότι προκύπτουν αβίαστα κάποια απλά ερωτήματα:

Ως πότε θα επιτρέπουμε να διαφεντεύουν τον χώρο απατεώνες και ψεύτες;

Ως πότε θα γίνονται οι Κεντρώοι βορά της Αριστεράς και της Δεξιάς για να κυβερνούν τον τόπο με τόσο ολέθρια αποτελέσματα;

Ως πότε το Κέντρο θα εκφράζεται κοινοβουλευτικά από απολογητές των πλέον διεφθαρμένων (και με δικαστικές αποφάσεις) κυβερνήσεων που γνώρισε η Χώρα;

Εάν αυτά τα ερωτήματα δεν σας απασχολούν τότε καλώς πορεύεστε.

Αν όμως σας προβληματίζουν, όπως και εμάς στην ΕΔΗΚ, ας βρούμε ισότιμα και αμεσοδημοκρατικά ως πολίτες τον τρόπο να δώσουμε σχήμα στις απαντήσεις…

του Σταύρου Καράμπελα

Προέδρου της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου

 Δημοσιεύτηκε από στις 8:37 μμ

Το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ήταν ΠΟΛΙΤΕΧΝΕΙΟ

 Δελτία Τύπου - Ανακοινώσεις, Ε.ΔΗ.Κ.  Καμία απάντηση »
Νοε 172019
 

xilouris

Γιατί θέλει τέχνη για να είσαι πολίτης.

Την τέχνη της συνειδησιακής ορθοστασίας.

Αν είσαι τέτοιος, το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ.

Ζει μέσα σου, όσο ορθοστατείς. Όσο ορθοπατείς.

 Δημοσιεύτηκε από στις 12:00 πμ

H ΕΔΗΚ αποτιμά το εκλογικό αποτέλεσμα: Να μη χαθεί η ευκαιρία της επανωρίμανσης εκλογέων και κομμάτων

 Δελτία Τύπου - Ανακοινώσεις, Ε.ΔΗ.Κ.  Καμία απάντηση »
Ιουλ 082019
 

Αθήνα, 8.7.2019

Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών δείχνει ξεκάθαρα μία τάση ρεαλισμού και ταχείας υγιούς επανωρίμανσης του εκλογικού σώματος, το οποίο μοιάζει να αφήνει πίσω του τις «εν κρίσει» εξάρσεις λαϊκισμού που περιείχαν απολήξεις ακόμη και κατά του Πολιτεύματος, οι οποίες θέλουμε να πιστεύουμε ότι αποτελούν τραυματικό, αλλά οριστικό παρελθόν.

Το ίδιο ισχύει και για τα μεγάλα κόμματα. Η μεν ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, αντελήφθη εγκαίρως ότι η επαναφορά της σε τροχιά εξουσίας επέβαλλε στροφή προς ένα συναινετικότερο κεντροδεξιότερο προφίλ, ανακτώντας την εμπιστοσύνη μέρους του εκλογικού κοινού που την είχε εγκαταλείψει επί μακρόν.

Ο δε ΣΥΡΙΖΑ (παρά τις άτεχνες μέχρι τώρα προεκλογικές αναφορές ταύτισης με την παραδοσιακή ευρεία προοδευτική παράταξη), έχοντας μέσω αξιοπρεπούς ήττας κρατήσει ζωντανή την εκλογική του επιφάνεια, δηλώνει μέσω του αρχηγού του την απόφαση επανοικοδόμησης του δικού του προφίλ και ενίσχυσης ενός κεντροαριστερότερου πολιτικού στίγματος νέας «απεύθυνσης» προς τον προοδευτικό κόσμο.

Η σταθεροποίηση του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, κρατά ζωντανό έναν χρήσιμο δημοκρατικό πόλο, ο οποίος ωστόσο αδυνατεί μέχρι σήμερα να κερδίσει το κρίσιμο στοίχημα της ανανέωσης.

Τα δε άλλα κόμματα που εισέρχονται στο Κοινοβούλιο, μοιάζουν να αποτελούν «νερό στο κρασί»  τάσεων «διαμαρτυρίας» του εκλογικού σώματος, πλην του ειλικρινούς ιστορικού ΚΚΕ που παραμένει ο εαυτός του.

Με αυτά τα δεδομένα, η ΕΔΗΚ, μόνη νόμιμη συνεχίστρια της ιστορικής κεντρώας παράταξης, σημειώνει τα εξής:

Κάθε πολιτική ωρίμανση αποτελεί θετική εξέλιξη για το πολιτικό σύστημα της χώρας και μπορεί να κορυφωθεί εφόσον υπάρξουν και ειλικρινείς καίριες συγκλίσεις σε μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία και το έθνος.

Επιβάλλεται τα  διχαστικά και εμφυλιοπολεμικά πάθη που αναβίωσαν τα τελευταία χρόνια, να κλειστούν ερμητικά και οριστικά στο «χρονοντούλαπο της Ιστορίας».

Επιβάλλεται επίσης να αποδεχθούμε οριστικά ότι ο «πολιτικός αντίπαλος» είναι ταυτόχρονα και «συμπατριώτης» με τη δεύτερη αυτή ιδιότητα να υπερτερεί της πρώτης.

Η εθνική μας ιστορία, γεμάτη από πολώσεις που τραυμάτισαν την Πατρίδα, δείχνει το δρόμο της ελάχιστης διαλεκτικής σύνθεσης. Αν αυτή επιτευχθεί, το κοινό μας βήμα του εθνικού συνόλου προς τα εμπρός, θα καταστεί μέγιστο.

Κεντροαριστερά και κεντροδεξιά χωρίς κέντρο δεν υφίστανται. Γι’ αυτό και δεν υφίσταται τις τελευταίες δεκαετίες και η «Ελλάδα του Κεντρού» της πατριωτικής σύνεσης και της προκοπής.

Η ΕΔΗΚ, ευήκοη προς τις ειλικρινείς πολιτικές προθέσεις, αναμένει με ενδιαφέρον πειστικές προτάσεις για διάλογο και σύνθεση, πολλώ δε μάλλον εάν αυτές είναι σε προοδευτική κατεύθυνση, αφού ο εξελικτικός δημοκρατικός σοσιαλισμός παραμένει ο γενεσιουργός της προορισμός.

(Γραφείο Τύπου Ε.ΔΗ.Κ.)

 Δημοσιεύτηκε από στις 9:48 μμ
 Παλαιότερες Εγγραφές  Νεότερες Εγγραφές
© 2012 Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου Suffusion theme by Sayontan Sinha